โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้มีดปลายแหลมเป็นอาวุธแทงทำร้ายนายโซ ที่บริเวณหน้าอก 1 ครั้งโดยเจตนาฆ่า นายโซถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงผู้ตายจริง และวินิจฉัยว่า จำเลยกับผู้ตายไม่เคยมีสาเหตุกันมาก่อน เหตุเกิดเพราะต่างคนต่างเมาสุราแล้วชกต่อยทำร้ายกัน และจำเลยแทงผู้ตายในที่มืดเพียงทีเดียวขณะชกต่อยติดพันกันอยู่โดยไม่มีโอกาสเลือกแทง แต่บังเอิญถูกที่สำคัญ ผู้ตายจึงถึงแก่ความตาย ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยมิได้มีเจตนาฆ่า แต่ทำร้ายผู้ตายจนเป็นเหตุให้ผู้ตายถึงแก่ความตาย

พิพากษากลับเป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 290

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา