โจทก์ฟ้องว่า เมื่อระหว่างวันที่ 1 พฤศจิกายน 2531เวลากลางวัน ถึงวันที่ 13 ธันวาคม 2531 เวลากลางวัน วันเวลาใดไม่ปรากฏชัด จำเลยได้ผลิตกัญชาโดยการเพาะปลูกต้นกัญชา จำนวน20 ต้น น้ำหนักเฉพาะกัญชารวม 135.75 กรัม โดยฝ่าฝืนต่อกฎหมายและไม่ได้รับอนุญาต และมีกัญชาจำนวน 20 ต้น รวมน้ำหนัก135.75 กรัม ที่ได้ผลิตขึ้นดังกล่าว ไว้ในความครอบครองโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมายและไม่ได้รับอนุญาต และเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม 2531เวลากลางวัน จำเลยได้ผลิตกัญชา โดยได้แบ่งกัญชาแห้งบรรจุใส่ถุงจำนวน 3 ถุง และแบ่งบรรจุในห่อกระดาษหนังสือพิมพ์จำนวน 10 ห่อรวมน้ำหนักที่แบ่งบรรจุ1,613 กรัม โดย ฝ่าฝืนต่อกฎหมาย และโดยไม่ได้รับอนุญาตกับมีกัญชาบรรจุใส่ถุงจำนวน 3 ถุง และบรรจุใส่ห่อกระดาษจำนวน 10 ห่อ รวมน้ำหนัก 1,613 กรัม ที่ผลิตขึ้นดังกล่าวไว้ในความครอบครองโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมายและไม่ได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 4, 7, 8, 26, 75, 76, 102 (ที่แก้ไขแล้ว) ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 (ที่แก้ไขแล้ว) ริบของกลาง

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 26, 75, 76, 102 (ที่แก้ไขแล้ว) ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 (ที่แก้ไขแล้ว)ตามที่โจทก์ฟ้องว่า จำเลยผลิตกัญชาโดยวิธีการปลูกและแบ่งผลิตเป็น 2 กรรมนั้น เห็นว่า การกระทำของจำเลยนั้นเป็นความผิดกรรมเดียวจึงให้ลงโทษฐานผลิตกัญชา จำคุก 2 ปี ฐานมีกัญชาจำคุก 2 เดือน รวมโทษจำคุก 2 ปี 2 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพโดยดีเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ สมควรลดโทษให้จำเลยกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงลงโทษฐานผลิตกัญชา จำคุก 1 ปี ฐานมีกัญชา จำคุก 1 เดือน รวมโทษจำคุก1 ปี 1 เดือน ของกลางริบ

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษฐานผลิตกัญชาเป็นสองกระทง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลงโทษฐานผลิตกัญชาตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 75 วรรคแรกเป็นสองกระทง อันเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 90, 91 โดยให้ลงโทษฐานผลิตกัญชาสด จำคุก 2 ปี ลงโทษฐานผลิตกัญชาแห้งจำคุก 3 ปี รวมสองกระทง เป็นจำคุก 5 ปี จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษกึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงรวมจำคุกจำเลย 2 ปี 6 เดือน โดยไม่จำคุกฐานมีกัญชา นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ที่จำเลยฎีกาว่า จำเลยควรได้รับโทษฐานผลิตกัญชาเพียงกรรมเดียวเพราะจำเลยปลูกกัญชาและมีกัญชาแห้งเป็นจำนวนเดียวกัน เห็นว่ากัญชาที่จำเลยผลิตโดยการเพาะปลูกต้นกัญชา 20 ต้น หนัก 135.75 กรัม เป็นกัญชาสดซึ่งแตกต่างกับกัญชาแห้งที่จำเลยแบ่งผลิตบรรจุใส่ถุง 3 ถุง และบรรจุในห่อกระดาษหนังสือพิมพ์จำนวน 10 ห่อ การกระทำของจำเลยจึงแยกออกได้เป็น 2 กรรม แต่ละกรรมเป็นความผิดต่างกระทงกัน ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยฐานผลิตกัญชาสดและกัญชาแห้งเป็น2 กระทงนั้น ชอบแล้ว"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ