คดีขึ้นมาสู่ศาลฎีกาฉะเพาะที่ดินซึ่งมีชื่อนายเนตร์ นางอ่วมบิดามารดาโจทก์จำเลยเท่านั้นว่าควรจะเปนมฤดกตกได้แก่โจทก์จำเลยบ้างหรือไม่

ทางพิจารณาปรากฎ นางอ่วมซึ่งมีชื่อรวมอยู่ในโฉนดกับนายเนตร์สามี ตายก่อนนายเนตร์ นายเนตร์กับจำเลยได้ปกครองมา ๓-๔ ปี ส่วนโจทก์มีสามีแยกเรือนไป และโจทก์เคยอาศัยเข้าไปตัดไม้สะแกใช้ปีละ ๒ ครั้ง ภายหลังนายเนตร์ตาย จำเลยก็ปกครองมาอีก ๓-๔ ปี โจทก์จึงมาฟ้องขอแบ่งที่ดินรายนี้ จำเลยให้การว่านายเนตร์ได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์รายนี้ให้จำเลยแล้ว

ศาลเดิมตัดสินยกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์ตัดสินให้แบ่งที่ดิน โดยฟังว่าที่ดินเปนสมรสระวางนายเนตร์ นางอ่วม

ศาลฎีกาตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์ โดยฟังว่าโจทก์เข้าไปตัดไม้ใช้ปีละครั้งสองครั้งฐานเปนญาติ แต่นำสืบเหตุอย่างอื่นประกอบไม่ได้ ตามฎีกาที่ ๗๔๗/๒๔๖๘ จะฟังว่าโจทก์ใช้อำนาจปกครองมากับนายเนตร์และจำเลยทั้ง ๒ ไม่ได้ ที่ดินเปนของนายเนตร์ตามกฎหมาย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา