ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยทุกคนนอกจากนายช่อมีผิดฐานปล้นทรัพย์ฆ่าเจ้าทรัพย์ตายตาม ม.๓๐๑ แล ม.๒๕๐ แต่โจทก์ไม่ได้ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๕๐ จึงตัดสินวางบท ๓๐๑ ให้จำคุกตลอดชีวิต นายโชยให้การรับสารภาพ จึงให้ลดโทษตาม ม.๕๙ คงจำคุก ๑๒ ปี ส่วนนายช่อไม่มีผิดให้ปล่อยไป

ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืนตาม แต่ลดโทษให้นายเอี้ยว นายเช็งตาม ม.๕๙ ฐานรับสารภาพให้จำคุกคนละ ๑๖ ปี

จำเลยทุกคนนอกจากนายโชยแลนายช่อฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่าคดีสำหรับตัวนายยู่ปั๊กนายสือ นายไฮจั้วนั้นเพียงแต่จับของกลางได้ที่ตัวจำเลย ไม่มีพะยานยืนยันว่าเปนผู้ร้ายปล้นรายนี้ จึงพิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ให้ลงโทษจำเลย ๓ คนนี้ฐานรับของโจรตาม ม.๓๒๒ จำคุกคนละ ๓ ปี ส่วนจำเลยอื่นๆ มีผิดตาม ม.๓๐๑ ตอน ๓ ให้จำคุกตามที่ศาลอุทธรณ์วางมา

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา