ได้ความว่าเดิมโจทก์ยึดที่จำเลยที่ ๑ ซึ่งเป็นทรัพย์รายพิพาทนี้เพื่อชำระตามคำพิพากษาที่ยังค้างอยู่ จำเลยที่ ๔ ขอเฉลี่ย โจทก์จึงถอนการยึด นายใจ ร้องขัดทรัพย์ แต่แล้วนายใจยอมใช้เงินให้จำเลยที่ ๔ ๆ จึงถอนการยึด จำเลยที่ ๑ ได้ฟ้องนายใจเรียกที่นารายนี้และชะนะคดี เมื่อชะนะคดีแล้วจำเลยที่ ๑ โอนขายให้จำเลยที่ ๒ - ๓ ซึ่งเป็นบุตรเขตบุตรสาว แล้วจำเลยที่ ๒ - ๓ ได้จัดการโอนขายให้จำเลยที่ ๔ ต่อไป ทั้งนี้โดยจำเลยที่ ๒ - ๓ - ๔ ทราบอยู่ดีแล้วว่าโจทก์เป็นเจ้าหนี้จำเลยที่ ๑ แต่ยังรับซื้อที่นาของจำเลยที่ ๑ ได้ อันเป็นเหตุให้โจทก์เสียเปรียบ เพราะโจทก์จะยึดนารายนี้ขายทอดตลาดเอาเงินใช้หนี้ของตนไม่ได้ต่อไปโจทก์จึงฟ้องขอให้เพิกถอนนิติกรรมรายนี้เสีย

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า เป็นการโอนขายโดยสุจริต เป็นเหตุให้เจ้าหนี้ต้องเสียเปรียบ จึงพิพากษาให้เพิกถอนนิติกรรมการโอนนั้น

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเป็นการโอนโดยสุจริตและมีค่าตอบแทน จึงพิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าการกระทำของจำเลยที่ ๑ - ๒ - ๓ - ๔ เป็นการกระทำให้โจทก์ผู้เป็นเจ้าหนี้จำเลยที่ ๑ เสียเปรียบ จึงพิพากษากลับ ให้คดีเป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา