โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83, 335, 357, 336 ทวิ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 335(1)(7)(11) วรรคสาม ประกอบมาตรา 336 ทวิ ให้จำคุก 6 ปี ข้อหาอื่นให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาแก้เป็นว่า ลดโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 ลงหนึ่งในสามแล้ว คงจำคุก 4 ปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยประการแรกที่จำเลยอ้างเป็นข้อกฎหมายว่า หนังสือมอบอำนาจเอกสารหมาย จ.1 ที่ผู้เสียหายมอบอำนาจให้นายประชุม เอ่งฉ้วน แจ้งความดำเนินคดีแก่นายสุทัศน์ สินทรัพย์ จนกว่าคดีถึงที่สุด แต่ปรากฏว่าจำเลยไม่เคยใช้ชื่อ นายสุทัศน์ สินทรัพย์ การดำเนินคดีแก่จำเลยจึงเป็นการดำเนินคดีที่ไม่ชอบนั้น เห็นว่า ข้อหาหรือฐานความผิดคดีนี้คือลักทรัพย์หรือรับของโจรประเด็นในคดีมีว่าจำเลยกระทำผิดฐานใดหรือไม่ แม้จะปรากฏในเอกสารหมาย จ.1 ว่าผู้เสียหายมอบอำนาจให้นายประชุมแจ้งความดำเนินคดีแก่บุคคลที่ชื่อว่า นายสุทัศน์สินทรัพย์ แต่เนื่องจากการกระทำความผิดตามข้อกล่าวหาเป็นอาญาแผ่นดิน เมื่อมีการกระทำผิดเกิดขึ้น ผู้เสียหายหรือผู้อื่นซึ่งมิใช่ผู้เสียหายอาจจะกล่าวโทษต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ว่ามีบุคคลรู้ตัวหรือไม่ก็ดีได้กระทำความผิดอย่างหนึ่งขึ้น ดังนั้นไม่ว่าเอกสารหนังสือมอบอำนาจจะระบุชื่อผู้กระทำความผิดหรือไม่ เจ้าพนักงานตำรวจก็ดำเนินการสืบสวนหาตัวผู้กระทำผิดได้อยู่แล้ว การที่เจ้าพนักงานตำรวจดำเนินคดีแก่จำเลยจึงชอบด้วยกฎหมาย ลำพังแต่หนังสือมอบอำนาจของผู้เสียหายระบุชื่อผู้กระทำผิดไม่ถูกต้องไม่ทำให้การดำเนินคดีไม่ชอบแต่อย่างใด ฎีกาจำเลยในข้อนี้ฟังไม่ขึ้น…"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ