โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยสมคบกันมีฝิ่นโดยมิชอบด้วยกฎหมายไว้ในครอบครองและสมคบกันสูบฝิ่นนอกร้านโดยมิได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษ

จำเลยรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดตามพระราชบัญญัติฝิ่น พ.ศ. 2472มาตรา 8, 14, 53, 69 แก้ไข พ.ศ. 2476 มาตรา 9 พระราชบัญญัติฝิ่น (ฉบับที่ 6) มาตรา 6, 7 ให้จำคุกคนละ 6 เดือน เพิ่มโทษจำเลยที่ 2 ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 72 อีก 1 ใน 3 เป็นโทษจำคุก 8 เดือน ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงจำคุกจำเลยที่ 1, 3 เดือนจำคุกจำเลยที่สอง 4 เดือน

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา แต่ส่งสำเนาฎีกาแก่จำเลยที่ 2 ไม่ได้

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามกฎหมายฝิ่นไม่ได้บัญญัติไว้เป็นพิเศษว่า จะต้องลงโทษทั้งจำทั้งปรับ ศาลย่อมลงโทษจำคุกจำเลยสถานเดียวได้ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 11, 23

ส่วนข้อที่โจทก์คัดค้านว่า ต้องเรียงกระทงลงโทษนั้นพระราชบัญญัติฝิ่นพ.ศ. 2472 แก้ไขเพิ่มเติม 2476 มาตรา 9 บัญญัติให้เรียงกระทงลงโทษตามรายตัวผู้กระทำผิด ฉะนั้นจะนำมาตรา 70, 71 กฎหมายลักษณะอาญามาใช้ไม่ได้จึงพิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานสูบฝิ่นไม่ได้รับอนุญาต อีกกระทงหนึ่ง นอกจากนี้คงยืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา