โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำพยานเท็จและเบิกความเท็จ ในคดีที่ ๑๕๔/๖๘ ศาลเดิมรับฟ้องแต่ให้รอการพิจารณาไว้ จนกว่าคดีที่ ๑๕๔/๖๘ ซึ่งนางนากเปนโจทก์ถึงที่สุด เมื่อคดีที่ ๑๕๔/๖๘ ถึงที่สุดแลนางนากแพ้ โจทก์จึงยื่นคำร้องให้ศาลพิจารณาคดีนี้อีก ศาลเดิมสั่งยกคำร้องว่ายังไม่ควรพิจารณา เพราะนางนากได้ฟ้องโจทก์เปนคดีแพ่งอีกเรื่องหนึ่ง

ศาลฎีกาพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ว่า ศาลเดิมสั่งผิดข้อเท็จจริง เพราะตามสำนวนไม่ได้ความว่านางนากฟ้องโจทก์ในคดีแพ่ง แลคดีที่ ๑๕๔/๖๘ ซึ่งนางนากเปนโจทก์ถึงที่สุดแล้ว ไม่มีทางที่จะว่ายังไม่ควรพิจารณาคดีนี้ ให้ศาลเดิมพิจารณาแลวินิจฉัยคดีไปตามรูปความ

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา