โจทก์ฟ้องว่า จำเลยแจ้งความเท็จและเบิกความเท็จ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 172, 173, 174 และ 177 ศาลชั้นต้นตรวจคำฟ้องแล้วให้ยกฟ้องโจทก์ โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า โจทก์บรรยายฟ้องฐานแจ้งความเท็จว่า "จำเลยได้แจ้งความอันเป็นเท็จเกี่ยวกับคดีอาญาต่อพนักงานสอบสวนว่าเป็นผู้แนะนำนางสาลี่ให้รู้จักกับโจทก์และสามีซึ่งเป็นความเท็จ เพราะจำเลยไม่เคยแนะนำให้โจทก์รู้จักกับนางสาลี่และโจทก์ไม่เคยรู้จักกับนางสาลี่ด้วยเพื่อจะแกล้งให้โจทก์ถูกฟ้องคดีอาญาต้องรับโทษทางอาญาถึงจำคุก ฯลฯ " ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำบรรยายฟ้องดังกล่าวได้ความเพียงว่าจำเลยให้การต่อพนักงานสอบสวนว่าจำเลยเป็นผู้แนะนำนางสาลี่ให้รู้จักกับโจทก์และสามีซึ่งเป็นความเท็จ เพราะจำเลยไม่เคยแนะนำให้โจทก์รู้จักกับนางสาลี่และโจทก์ไม่เคยรู้จักกับนางสาลี่ด้วยเท่านั้น จำเลยหาได้ให้การต่อพนักงานสอบสวนว่าโจทก์กระทำความผิดอาญาอันจะเป็นความผิดอาญาอันจะเป็นความผิดฐานแจ้งความเท็จตามบทกฎหมายที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยไม่ เพราะความเท็จที่แจ้งนั้นต้องเป็นข้อความที่เกี่ยวกับความผิดอาญา ดังนั้นการกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดฐานแจ้งความเท็จ ส่วนความผิดฐานเบิกความเท็จนั้น โจทก์บรรยายฟ้องดังนี้คือ จำเลยในฐานะพยานโจทก์ได้เบิกความว่า "เคยแนะนำนายอัมพรกับจำเลย (หมายถึงโจทก์คดีนี้)ให้รู้จักกับนางสาลี่โดยข้าพเจ้าไปธุระกับนางสาลี่ก็เลยพาคนทั้งสองไปด้วยและแนะนำว่าจำเลยทำงานที่กองสลากและนายอัมพรเป็นเพื่อนกัน" ซึ่งไม่เป็นความจริงเพราะจำเลยไม่เคยแนะนำให้นางสาลี่รู้จักกับโจทก์ ทั้งโจทก์ไม่เคยรู้จักกับนางสาลี่ดังความเท็จที่จำเลยเบิกความต่อศาลอันเป็นข้อสำคัญในคดี เพราะสนับสนุนเหตุผลที่นางสาลี่เบิกความว่าได้มอบเงิน 10,000 บาทให้แก่โจทก์ ดังที่นางสาลี่ว่าโจทก์อ้างว่านายสาธิตให้มาขอยืมเงินศาลไม่เชื่อคำเบิกความของจำเลย จึงพิพากษายกฟ้องในคดีนั้น ปรากฏตามสำเนาคำพิพากษาคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 2877/2527 ฯลฯ"พิเคราะห์คำฟ้องข้อนี้ประกอบกับคำพิพากษาคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 2877/2527 แล้วศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำพิพากษาคดีอาญาดังกล่าวพนักงานอัยการได้เป็นโจทก์ฟ้องกล่าวหาว่าโจทก์คดีนี้ฉ้อโกงนางสาลี่ผู้เสียหาย ข้อสำคัญแห่งคดีมีว่าโจทก์ได้ทำการหลอกลวงผู้เสียหายทำให้ผู้เสียหายหลงเชื่อ แล้วมอบเงินจำนวนหนึ่งหมื่นบาทให้โจทก์รับไปหรือไม่ ส่วนคำเบิกความของจำเลยในฐานะพยานโจทก์ดังกล่าวว่า จำเลยเคยแนะนำโจทก์ให้รู้จักกับนางสาลี่ผู้เสียหาย นั้น ถึงหากจะเป็นความเท็จก็มิใช่ข้อสำคัญในคดี เพราะข้อความที่จำเลยเบิกความดังกล่าวก็มิใช่ข้อความในประเด็นหรือที่เกี่ยวแก่ประเด็นอันอาจจะทำให้คู่ความถึงแพ้ชนะกันในประเด็นนั้น ดังนั้นการกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดฐานเบิกความเท็จ พิพากษายืน
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา
แหล่งที่มา ADMIN
