คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้สมคบกันใช้กำลังกายมือเท้าประทุษร้ายต่อร่างกาย นางชะเอมซึ่งเป็นมารดาจำเลยที่ ๑ ถึงแก่ความตาย โดยเจตนาจะฆ่าให้ตาย และนางชะเอมได้ถึงแก่ความตายในทันใดนั้นเอง รุ่งขึ้นจำเลยได้นำศพนางชะเอมไปเผาเสียเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานสอบสวนมิได้ทำการชันสูตรพลิกศพของนางชะเอมได้ ขอให้ลงโทษจำเลย

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงแล้วพิพากษาลงโทษจำเลยตามฟ้องโจทก์

จำเลยยื่นฎีกาต่อมาในข้อเท็จจริง และฎีกาด้วยว่า โจทก์ฟ้องคดีนี้ไม่ได้ เพราะไม่ได้ทำการชันสูตรศพผู้ตายไว้

ศาลฎีกาเห็นว่า ในส่วนข้อกฎหมายที่จำเลยฎีกาว่า โจทก์ฟ้องคดีไม่ได้เพราะมิได้ชันสูตรศพผู้ตายไว้นั้น เห็นพ้องด้วยกับศาลอุทธรณ์ว่า โจทก์ฟ้องได้เพราะเมื่อเอาศพผู้ตายไปเผาเสียก่อนที่เจ้าหน้าที่รู้สึกว่าได้มีการตายผิดธรรมดาเกิดขึ้น ก็หมดโอกาศที่จะทำการชันสูตรได้ และไม่มีกฎหมายห้ามฟ้องในกรณีเช่นนี้ส่วนในปัญหาข้อเท็จจริง เห็นว่ารูปคดียังไม่พอลงโทษจำเลย พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา