โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีไม้หวงห้ามแปรรูป ภายในเขตควบคุมการแปรรูปไม้ไว้ในความครอบครองโดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานโดยจำเลยไม่มีเหตุจะอ้างได้ตามกฎหมาย ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 47, 48, 73 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3)พ.ศ. 2494 มาตรา 17 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503มาตรา 17 และริบของกลาง จำเลยให้การว่า ไม้ที่ถูกจับมานั้นได้ประกอบเป็นเครื่องใช้แล้วจึงไม่เป็นไม้แปรรูปตามพระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494 ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 47, 48, 73 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494 มาตรา 17 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 17 ให้ปรับเป็นเงิน 3,260 บาท ไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30 ไม้ของกลางริบ จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ไม้ของกลางมีอยู่ 2 จำนวน จำนวนหนึ่งเป็นไม้แปรรูปแล้วจำนวน 0.87 ลูกบาศก์เมตร ยังไม่ได้ใช้ทำอะไร อีกจำนวนหนึ่งเป็นไม้ที่จำเลยใช้ต่อเรือแล้วสภาพของเรือมีสภาพเป็นเครื่องใช้ตามความหมายแห่งพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 4(4) ที่แก้ไขแล้วไม่ใช่ไม้แปรรูป พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดฐานมีไม้แปรรูปเฉพาะจำนวน 0.87 ลูกบาศก์เมตร ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484มาตรา 48, 73 พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494 มาตรา 17พระราชบัญญัติป่าไม้ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2503 มาตรา 17 ให้ปรับ 1,000บาท ไม่ชำระค่าปรับจัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30ไม้ของกลางริบ เรือของกลางคืนจำเลย โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า แม้เรือของกลางจะใช้ในการประมงยังไม่ได้โดยยังไม่ได้ติดตั้งเครื่องยนต์และหางเสือ และยังไม่ได้ต่อปากระวางเรือทำเก๋งก็ดี แต่ก็สำเร็จเป็นตัวลำเรือและตอกหมันยาชันใช้ล่องตามลำคลองได้แล้ว เห็นได้ว่าอยู่ในสภาพเป็นเครื่องใช้อันแท้จริง ไม่ใช่ทำขึ้นเพียงชั่วคราวเพื่อลวงหรือพรางโดยเจตนาจะหลีกเลี่ยงกฎหมายจึงไม่ใช่ไม้แปรรูป พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา