โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2511 เวลากลางวันจำเลยบังอาจดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้าด้วยกล่าววาจาดูถูกดูหมิ่นนางสาววิไล อาจองค์ ด้วยการกวักมือเรียกนางสาววิไล อาจองค์แล้วกล่าวถ้อยคำด้วยเสียตะโกนดัง ๆ ว่า "ออกมาซิ กูจะจับหีมึงให้มึงดู" และกล่าวว่า "มึงไปเล่าใหม่ซิว่ากูจับหีมึง" เหตุเกิดที่ตำบลในเขตเทศบาลเมืองบางมูลนาก อำเภอบางมูลนาก จังหวัดพิจิตรขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยกล่าวถ้อยคำดังฟ้องจริง แต่ข้อความดังกล่าวหามีความหมายเป็นการดูหมิ่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393ไม่ แต่เป็นคำด่าที่หยาบคาย เป็นการกล่าวคำลามกตามมาตรา 388โจทก์ไม่ได้ขอให้ลงโทษ พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ถ้อยคำที่จำเลยกล่าวเป็นการดูหมิ่นซึ่งหน้าตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 พิพากษากลับ ให้ปรับจำเลย 200 บาท

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาคดีแล้ว ในชั้นฎีกามีปัญหาว่า ถ้อยคำที่จำเลยกล่าวว่า "ออกมาซิ กูจะจับหีมึง ให้มึงดู" "มึงไปเล่าใหม่ซิว่ากูจับหีมึง" เป็นการดูหมิ่นซึ่งหน้าตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 หรือไม่

ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ก่อนเกิดเหตุผู้เสียหายกับพี่สาวและพี่ชายจำเลยมีเรื่องทะเลาะด่ากันมาหลายเรื่อง

วันเกิดเหตุจำเลยร้องด่าผู้เสียหายมาจากร้านของจำเลยซึ่งอยู่ตรงข้ามร้านผู้เสียหายว่า "ออกมาซิ กูจะจับหีมึง ให้มึงดู" และว่า "มึงไปเล่าใหม่ซิว่ากูจับหีมึง" โดยจำเลยกล่าวถ้อยคำดังกล่าวในขณะที่มีคนเดินผ่านไปมาหน้าร้านผู้เสียหาย ศาลฎีกาพิเคราะห์แล้วเห็นว่า ก่อนเกิดเหตุจำเลยกับผู้เสียหายไม่ถูกกันเพราะพี่สาวและพี่ชายจำเลยมีเรื่องด่าทะเลาะกันมาก่อน เมื่อจำเลยด่าผู้เสียหายเป็นหญิงสาวเช่นนี้ ย่อมทำให้ผู้เสียหายได้รับความอับอายขายหน้า จึงเป็นถ้อยคำดูหมิ่นผู้เสียหายซึ่งหน้าตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 393 ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา