โจทก์ฟ้องว่า จำเลยครอบครองรถยนต์บรรทุกหมายเลขทะเบียน 80-7857 ปราจีนบุรี ราคา 500,000 บาทและเครื่องรับวิทยุเทปติดรถยนต์ 1 เครื่อง ราคา 2,000 บาทของห้างหุ้นส่วนจำกัดเอ็ม.ซี.สหะการ ผู้เสียหาย แล้วเบียดบังเอารถยนต์บรรทุกและเครื่องรับวิทยุเทปดังกล่าวไปขายให้บุคคลอื่นโดยทุจริต ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352 (ที่ถูกเป็นมาตรา 352 วรรคแรก)จำคุก 3 ปี จำเลยให้การรับสารภาพ มีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก1 ปี 6 เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน

จำเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาและลงชื่อในคำพิพากษาศาลชั้นต้น อนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "เห็นว่า จำเลยยื่นฎีกาและมีเอกสารแนบท้ายฎีกาเป็นเอกสารของห้างหุ้นส่วนจำกัดเอ็ม.ซี.สหะการผู้เสียหาย มีข้อความระบุว่า "ห้างหุ้นส่วนเอ็ม.ซี.สหะการรับรองว่าห้างฯ ได้รับการชดใช้ค่าเสียหายจากนายอมร แก้วโสนดแล้วและไม่ติดใจเอาความต่อไป" ท้ายข้อความดังกล่าวมีนายมนัส ชัยสิทธิ์ หุ้นส่วนผู้จัดการลงลายมือชื่อและประทับตราห้างหุ้นส่วนจำกัดเอ็ม.ซี.สหะการ โจทก์ได้รับสำเนาฎีกาแล้วมิได้แก้ฎีกาหรือแถลงคัดค้านว่าเอกสารดังกล่าวมิใช่เอกสารที่ผู้เสียหายทำมอบให้จำเลยแต่อย่างใด กรณีจึงต้องฟังว่าเป็นเอกสารที่ผู้เสียหายทำขึ้นจริงตามที่จำเลยกล่าวอ้างและข้อความในเอกสารดังกล่าวก็ถือได้ว่าผู้เสียหายและจำเลยได้ตกลงยอมความกันโดยถูกต้องตามกฎหมายแล้ว เมื่อความผิดฐานยักยอกตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352 เป็นความผิดอันยอมความกันได้ สิทธินำคดีอาญามาฟ้องของโจทก์ย่อมระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 39(2) จึงให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความ"

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา