ได้ความตามโจทก์ฟ้อง และ จำเลยให้การรับว่าจำเลยประกอบการค้าจำหน่ายแป้งฝุ่นหอมระเด่น จำเลยได้จัดพิมพ์ภาพชุดระเด่นขึ้น ๑๒ ภาพ แต่ละภาพมีจำนวนไม่เท่ากัน แล้ว จำเลยสอดภาพนั้นไว้ในกล่องแป้งฝุ่นหอมระเด่นกล่องละ ๑ ภาพมีจำนวนเท่า ๆ กัน แล้วประกาศโฆษณา จำหน่ายแป้งนั้น เมื่อผู้ใดซื้อแป้งที่จำเลยสอดภาพและเก็บภาพไว้ได้ครบ ๑๒ ภาพไม่ซ้ำกัน ให้นำไปแลกเข็มขัดนากแบบคลีเมนต์ที่จำเลยได้ ๑ สาย แต่การที่จะได้ภาพต่างกันถึง ๑๒ ภาพจนแลกเข็มขัด ได้ ๑ สายนั้น ถ้าซื้อทั้งห่อเป็นชุด ๆ ละโหลในคราวเดียวกันก็ได้ภาพไม่ซ้ำกัน ถ้าซื้อปลีกย่อยไม่ครบชุดครบโหล ก็อาจได้ภาพซ้ำหรือไม่ซ้ำกันก็ได้ แต่ทั้งนี้จำเลยขายส่งไม่ได้ขายปลีก ผู้รับไปขายอาจขายปลีกหรือขายทั้งโหลก็ได้

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นการเสี่ยโชคผิดตามพระราชบัญญัติการพะนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ มาตรา ๘, ๑๔, พิพากษาปรับจำเลย ๕๐ บาท

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยได้สอดภาพระเด่นเข้าไว้ในกล่องแป้งที่จำเลยขายถ้าผู้ซื้อได้ภาพ ๑๒ ภาพไม่ซ้ำกันก็ได้เข็มขัดเป็นรางวัล ๑ สาย แต่ถ้าผู้ซื้อได้ภาพซ้ำกันแม้จะเป็น ๑๒ ภาพหรือมากเท่าใดก็ตามก็ไม่อาจได้รับรางวัลของจำเลยเมื่อมีการอาจได้และไม่ได้ดังนี้ เรียกว่าเป็นการเสี่ยงโชคตามความหมายของพระราชบัญญัติการพะนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ มาตรา ส่วนข้อที่จำเลยฎีกาว่าจำเลยให้รางวัลแก่ผู้ซื้อโดยมิได้ขึ้นราคาแป้ง ไม่ควรมีผิดนั้นเห็นว่า เมื่อการกระทำของ จำเลยเป็นการเสี่ยงโชคย่อมเป็นความผิดดังกล่าวพิพากษายืนตามศาลล่าง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา