ศาลฎีกาวินิจฉัยตามลำดับข้อที่ผู้ร้อง คัดค้าน คือ

คำคัดค้านข้อ ๑ ว่า บัญชีรายชื่อผู้มีสิทธิเลือกตั้งฉบับที่กรรมการถือไว้ กับฉบับที่ปิดประกาศ ไม่ตรงกัน คำคัดค้านข้อ ๒ ว่า บัญชีทั้งสองอย่างนั้น ส่วนมากไม่ตรงกับโดยคัดจากบัญชีเลือกตั้งครั้งก่อน ๆ บ้าง คัดมาผิดบ้าง นายเป็นนาง นางเป็นฉาย บ้าง

ศาลฎีกาเห็นว่า บัญชีที่ปิดประกาศไว้นั้น เมื่อไม่มีผู้มีสิทธิเลือกตั้งร้องคัดค้านการผิดพลาดตามพระราชบัญญัติเลือกตั้ง ม.๓๕,๓๖ แล้ว ก็ต้องถือว่าเป็นไปโดยชอบ จะมาคัดค้านเมื่อการเลือกตั้งเสร็จแล้วหาชอบไม่ ส่วนที่ว่าฉบับที่โฆษณากับฉบับที่กรรมการถือไม่ตรงกัน ก็ปรากฎว่าฉบับที่โฆษณาขาดหายไประหว่างปิดประกาศ ผู้ร้องมิได้แสดงว่าเป็นความผิดของผู้ทำบัญชีประกาศ และไม่ปรากฎว่าทำให้ผลของการเลือกตั้งแปรปรวน

ข้อที่ว่าการทำบัญชีมิได้ถือเอาสำมะโนครัวครั้งหลังที่สุดผู้ร้องก็มิได้นำสืบ

คำคัดค้านข้อ ๓ ว่ากรรมการมิได้เปิดหีบบัตร์แสดงหีบเปล่าเสียก่อน และปฎิบัติในเรื่องคะแนนไม่ถูกต้อง ศาลฎีกาเห็นว่าไม่มีพะยานหลักฐานที่จะฟังได้

คำคัดค้านข้อ ๔ ว่าคะแนนทั้งหมด ๙๒๖๒ คะแนน มีหน่วยเลือกตั้ง ๑๑ หน่วย พ้นวิสัยจะลงคะแนนทัน ๑๐ ชั่วโมง แสดงว่ามีการทุจจริตนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าการนำสืบฟังไม่ได้

คำคัดค้านข้อ ๕ เรื่องกรรมการมอบบัตร์เลือกตั้งฉะเพาะหมายเลข ๗ หรือมอบหมายเลข ๗ เกิน ๑ ศาลฎีกาเห็นว่าพะยานผู้ร้องเลื่อนลอย

คำคัดค้านข้อ ๖ ว่ากรรมการมอบบัตร์หมายเลข ๑ ถึง ๑๐ แก่ผู้เลือกตั้งคนหนึ่ง แทนที่จะมอบแต่เลข ๑ ถึง ๙ ศาลฎีกาเห็นว่าเพียงเท่านี้ไม่พอให้ชี้ขาดว่าควรให้มีการเลือกตั้งใหม่

จึงสั่งยกคำร้อง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา