ได้ความว่า บ.จำเลยใช้เท้าเตะ บ.จำเลยก่อนโดยไม่ปรากฎว่ามีการวิวาทหรือสมัคร์ใจเข้าทำร้ายกันมาแต่ต้น ย.จำเลยจึงใช้มีดฟัน บ.จำเลยมีบาดแผลสาหัส

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้อง บ.จำเลยตามนัยฎีกาที่ ๙๗๒/๒๔๗๘

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาตัดสินว่าการที่ บ.จำเลยเข้าเตะ ย.ก่อนนั้นเป็นกิริยาบังอาจซึ่งต้องมีความผิดตามกฎหายอาญา ม.๓๓๘ ข้อ ๓ จึงพิพากษากลับศาลล่างทั้ง ๒ ลงโทษ บ.ตามความเห็นแย้งของผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา