โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ ร.ศ. ๑๑๙ แต่ปรากฏว่ากฎหมายฉะบับนี้ได้ถูกยกเลิกเสียแล้วทั้งฉะบับโดยพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ พ.ศ. ๒๔๘๒

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่า ตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๒ วรรค ๔ ศาลพิพากษาลงโทษจำเลย ตามพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ พ.ศ. ๒๔๘๒ มาตรา ๒๑, ๓๐, ซึ่งเป็นบทกฎหมายที่ถูกต้องได้ ให้ปรับจำเลยคนละ ๖๐ บาท

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าการที่โจทก์อ้างกฎหมายที่ยกเลิกแล้วมาขอให้ลงโทษจำเลยนั้นเท่ากับโจทก์ไม่ได้อ้างกฎหมายอันใดมาเลย ไม่ใช่เรื่องโจทก์อ้างฐานความผิดหรือบทมาตราผิดฉะนั้นจะนำประมวลวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๒ วรรค ๔ มาปรับใช้แก่คดีนี้หาได้ไม่พิพากษากลับศาลล่างทั้งสองให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา