โจทก์ฟ้องว่าจำเลยซึ่งเป็นผู้ครอบครองดูแลบ่อเลี้ยงปลาของนายสวาท ศิริโกมุทได้ใช้กำลังประทุษร้ายนายเสาร์ โพธิ์ศรีอุ่น ผู้ตาย โดยขึงลวดไฟฟ้าซึ่งไม่มีสายยางหรือพลาสติกหุ้มสายลวด ไว้รอบบริเวณบ่อเลี้ยงปลาแล้วปล่อยกระแสไฟฟ้าไปตามเส้นลวดที่ขึง โดยมีเจตนาทำร้ายผู้ตายที่เข้าไปเกี่ยวหญ้าบริเวณรอบบ่อเลี้ยงปลาเป็นเหตุให้ผู้ตายได้รับอันตรายแก่จิตใจถึงสลบหมดสติไปและถึงแก่ความตายในเวลาต่อมา ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 290

จำเลยให้การปฏิเสธ

ระหว่างพิจารณาศาลชั้นต้นอนุญาตให้นายเฉวียน โพธิ์ศรีอุ่น ผู้สืบสันดานของผู้ตายเข้าเป็นโจทก์ร่วมกับพนักงานองค์การ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 290 จำคุก 6 ปี จำเลยนำสืบรับข้อเท็จจริง เป็นเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 3 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาคดีอาญา มาตรา 218 ที่จำเลยฎีกาปัญหาข้อกฎหมายว่า จำเลยขึงลวดปล่อยกระแสไฟฟ้าเพื่อทำร้ายคนร้ายที่เข้าไปลักปลาในบ่อเลี้ยงปลาของนายจ้างที่มีรั้วกั้นบริเวณโดยรอบอันเป็นสิทธิของจำเลยที่จะกระทำเพื่อป้องกันทรัพย์สินของนายจ้างได้นั้น ศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวนว่า นายเสาร์ โพธิ์ศรีอุ่น ผู้ตายได้เข้าไปในบริเวณบ่อปลาของนายสวาท ศิริโกมุท นายจ้างของจำเลยเพื่อจะเกี่ยวหญ้าซึ่งจำเลยไม่มีสิทธิทำร้ายผู้ตายได้ เมื่อจำเลยขึงลวดไว้ภายในรั้วลวดหนามที่ล้อมรอบบริเวณบ่อเลี้ยงปลาของนายจ้างและปล่อยกระแสไฟฟ้าเข้าไปตามลวดนั้น ผู้ตายมาถูกสายไฟฟ้าของจำเลยเข้าถึงแก่ความตาย จึงถือไม่ได้ว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันสิทธิของตนโดยชอบด้วยกฎหมาย

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา