คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 490/2542

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 80, 83, 335, 336 ทวิ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335, 336 ทวิ, 80 จำคุก 1 ปี ลดโทษให้หนึ่งในสามคงจำคุก 8 เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "คดีนี้มีปัญหาเฉพาะข้อกฎหมายมาสู่ศาลฎีกาเพียงว่า การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานพยายามลักทรัพย์หรือไม่โดยจำเลยฎีกาว่า จำเลยเพียงแต่เข้าไปตรวจสอบทรัพย์สิน ยังไม่ได้แตะต้องตัวทรัพย์สิน เป็นเพียงขั้นตระเตรียมการในการกระทำความผิดฐานลักทรัพย์เท่านั้น ไม่เป็นความผิดตามกฎหมาย ในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายนั้น ศาลฎีกาจะต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 ได้วินิจฉัยมาแล้วจากพยานหลักฐานในสำนวนตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 222 ซึ่งศาลอุทธรณ์ภาค 1 ฟังข้อเท็จจริงมาว่าลวดทองแดงที่จำเลยกับพวกจะลักเอาไปวางกองไว้บริเวณที่สามารถเข้าไปยกเอาไปได้ จำเลยกับพวกเข้าไปในที่เก็บรักษาทรัพย์เพื่อสำรวจทรัพย์ที่จะลักเอาไปและหาช่องทางนำรถยนต์บรรทุกเข้าไปจอดขนทรัพย์สินของผู้เสียหาย แต่เมื่อจำเลยกับพวกกลับไปเพื่อนำรถยนต์บรรทุกเข้าไปลักทรัพย์เจ้าพนักงานตำรวจได้เข้าตรวจค้นจำเลยกับพวกเสียก่อน เห็นว่า จำเลยได้เข้าไปในที่เก็บรักษาทรัพย์เพื่อสำรวจทรัพย์ที่จะลักเอาไปและกำลังนำรถยนต์บรรทุกมาขนทรัพย์ที่จะลักโดยเฉพาะลวดทองแดงที่จำเลยจะลักเอาไปนั้นวางกองไว้บริเวณที่สามารถเข้าไปยกเอาไปได้แม้จำเลยกับพวกจะยังไม่ได้แตะต้องตัวทรัพย์ แต่นับว่าใกล้ชิดพร้อมที่จะเอาไปได้ในทันทีทันใดการกระทำของจำเลยอยู่ในขั้นลงมือกระทำความผิดแล้ว เพียงแต่กระทำไปไม่ตลอดเพราะมีเจ้าพนักงานตำรวจมาพบจำเลยก่อนที่จำเลยจะลักทรัพย์ดังกล่าวไป การกระทำของจำเลยจึงเป็นความผิดฐานพยายามลักทรัพย์"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา nan

แหล่งที่มา เนติบัณฑิตยสภา

ชื่อคู่ความ โจทก์ - พนักงานอัยการ จังหวัด ฉะเชิงเทรา จำเลย - นาย วงศ์ ชัย ทา วัน

ชื่อองค์คณะ ไพโรจน์ คำอ่อน วิเทพ ศิริพากย์ ม.ล.ไกรฤกษ์ เกษมสันต์

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ที่ตัดสิน nan