คดีสืบเนื่องจากเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ยึดและขายทอดตลาดที่ดินโฉนดเลขที่ 2076 ตำบลจันทึก อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2533 นายกฤษณ์ ลีลาวรรณสุตเป็นผู้ซื้อทรัพย์ได้

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า ผู้ร้องเป็นผู้มีส่วนได้เสียและได้คัดค้านการขายทอดตลาดจนคดีถึงที่สุดแล้ว ผู้ซื้อทรัพย์มีหน้าที่ต้องนำเงินมาชำระแก่เจ้าพนักงานบังคับคดีตามประกาศการขายทอดตลาดแต่เมื่อครบกำหนดที่จะต้องชำระ เจ้าพนักงานบังคับคดีขยายระยะเวลาการชำระเงินให้แก่ผู้ซื้อทรัพย์ต่อไปอีก ทั้งที่ไม่มีอำนาจตามกฎหมายที่จะกระทำได้และเป็นการผิดเงื่อนไขการขายทอดตลาด ซึ่งเจ้าพนักงานบังคับคดีชอบที่จะริบเงินและยกเลิกการขายทอดตลาด แต่กลับให้ขยายระยะเวลาจึงเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงขอให้เพิกถอนคำสั่งของเจ้าพนักงานบังคับคดีที่ขยายระยะเวลาการชำระเงินให้แก่ผู้ซื้อทรัพย์ และมีคำสั่งให้ขายทอดตลาดทรัพย์ใหม่

ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง ให้ยก คำร้อง

ผู้ร้อง อุทธรณ์ คำสั่ง

ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษายืน

ผู้ร้อง ฎีกา

ศาลฎีกาพิพากษาว่า การที่เจ้าพนักงานบังคับคดีมีคำสั่งขยายเวลาในการชำระราคาทรัพย์แก่ผู้ซื้อทรัพย์ได้ เป็นเรื่องระหว่างเจ้าพนักงานบังคับคดีกับผู้ซื้อทรัพย์ได้ในอันที่จะปฏิบัติตามสัญญาผู้ร้องเป็นเพียงผู้เข้าสู้ราคาคนหนึ่งในการขายทอดตลาดครั้งนี้โดยมิได้เป็นเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาหรือลูกหนี้ตามคำพิพากษาในคดีนี้ทั้งมิได้เป็นบุคคลผู้ชอบจะใช้สิทธิอันให้จดทะเบียนไว้โดยชอบหรือที่ได้ยื่นคำร้องขอตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 288, 289 และ 290อันเกี่ยวกับทรัพย์สินที่มีการขายทอดตลาด ผู้ร้องจึงมิได้เป็นผู้มีส่วนได้เสียในการบังคับคดีตามมาตรา 296 วรรคสอง แห่งประมวลกฎหมายดังกล่าว ไม่มีสิทธิร้องคัดค้านคำสั่งขยายเวลาในการชำระราคาทรัพย์จากการขายทอดตลาดทรัพย์ในคดีนี้ ปัญหาเกี่ยวกับอำนาจของผู้ร้องดังกล่าวแม้จะมิได้ยกขึ้นว่ากล่าวมาแต่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ภาค 1 แต่เป็นปัญหาอันเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยของประชาชน ศาลฎีกามีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยได้

พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียม ชั้นฎีกา ให้ เป็น พับ

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา