ได้ความว่าเดิมโจทก์ฟ้องจำเลยทั้งสองในคดีอาญา ผู้รับประกันตัวทั้ง ๕ คนได้ร้องขอประกันตัวจำเลยทั้ง ๒ ศาลอนุญาตตีราคาคนละ ๓๐๐๐ บาท ขุนกวีกับพวกต่างลงชื่อในสัญญาประกันฉะบับเดียวกัน ต่อมานายสวัสดิ์จำเลยผู้หนึ่งหลบหนีไป ผู้รับประกันนำตัวส่งไม่ได้ ศาลสั่งรับนายประกัน ๓๐๐๐ บาท ขุนกวี ฯผู้ประกันยื่นคำร้องขอลดค่าปรับ ศาลได้ลดให้คงปรับ ๑๐๐๐ บาทแต่ต้องชำระเงินใน ๑๐ วัน มิฉะนั้นไม่ลดให้ ขุนกวี ฯกับนายถมได้ยื่นคำร้องขอเสียค่าปรับคิดเฉลี่ยคนละ ๒๐๐ บาท ศาลชั้นต้นสั่งว่าให้นายประกันนำเงิน ๑๐๐๐ บาทมาชำระใน ๑๕ วัน ถ้าไม่ชำระในกำหนดก็ให้รับผิด ๓๐๐๐ บาท

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้งสองว่าตามสัญญาประกันมีข้อความฟังได้โดยชัดแจ้งว่า นายประกันทุกคนจะต้องรับผิดร่วมกัน เมื่อนายประกันผิดสัญญาศาลมีอำนาจจะบังคับเอาแก่นายประกันคนใดคนหนึ่งในจำนวนค่าประกันทั้งหมดก็ได้ จึงพิพากษาให้ยกฎีกาขุนกวี ฯ นายประกันเสีย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา