เดิม พ.ฟ้อง ว.ขอให้ไถ่ที่สวน ว.ทำยอมต่อศาล ถึงกำหนดไม่นำเงินมาชำระ พ.จึงขอให้ศาลขายทอดตลาดที่ดินรายจำนำ ศาลอนุญาต ก. ส.ยื่นคำร้องว่า ว.ขอยืมเงินไปขอแบ่งเฉลี่ยเงินค่าที่ดินซึ่งเหลือจากการใช้ณี่ พ. ศาลสั่งว่าไม่จัดการให้ เพราะศาลยังไม่รับรองว่าเปนณี่จริงจนกว่าผู้ร้องจะได้รับคำพิพากษามาแสดง ก. ส. จึงฟ้อง ว. เรียกเงินยืม ว.ทำยอมต่อศาลแล้วหาใช้เงินให้ไม่ ก. ส. จึงยื่นคำร้องในคดีแดง(ศาลเดิม)ที่ ๑๖๘/๒๔๖๒ ระหว่าง จ. โจทย์ ว.จำเลยขอให้เอาเงินที่ ว. วางค่าที่ดินกับเรือนใช้ณี่แก่ ก. ส. จ.ไม่คัดค้าน ศาลจึงสั่งให้จ่ายเงินประมูลทรัพย์รายนี้ให้แก่ ก. ส. ไป จ.คัดค้านว่า ถ้าศาลจะจ่ายเงินรายนี้ต้องกันไว้เปนของ จ. ๒ ส่วน เหลืออีก ๑ ส่วน ซึ่งเปนของ ว. จึงควรจ่ายแก่เจ้าณี่ไป เพราะณี่รายนี้เกิดจากการสมยอม แล ก. ส.ฟ้อง ว.ภายหลังที่ศาลตัดสินให้ จ. กับ ว. อย่าขาดแลแบ่งทรัพย์กันแล้ว ศาลเดิมสั่งยกคำร้อง อ้างว่า จ. มีโอกาศคัดค้านเปน ๑ เดือน เมื่อไม่คัดค้านแล้วร้องไม่ได้ จ.ยื่นคำร้องว่าที่ตนไม่คัดค้านเพราะป่วยเสีย ณี่รายนี้เกิดขึ้นด้วยการสมยอม ขอศาลไต่สวนเสียใหม่ ศาลเดิมสั่งว่าพ้นเวลาที่จะไต่สวนใหม่ ให้ยกคำร้อง จ.อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษเห็นว่า ณี่รายนี้เกิดขึ้นด้วยการสมยอม ก.ส.ไม่มีอำนาจยึดทรัพย์ส่วนของ จ.ได้ ศาลเดิมจะถือเอาเหตุที่ จ. ไม่คัดค้านเปนการยินยอมไม่ได้ เพราะไม่มีเหตุผลอันใดที่ศาลเดิมจะสั่งเช่นนั้น จึงพิพากษาให้ จ. ได้รับราคาทรัพย์รายนี้ ๒ ใน ๓ ก. ส.จะพึงรับเฉลี่ยณี่ได้ต่อเมื่อศาลเดิมจัดการแบ่งทรัพย์ ให้ จ. แล ว. ไปแล้วให้ ก.ส. นำเงินที่รับไปมาคืนไว้ยังศาลเดิม ก.ส.ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้เปนสาขาคดีแดง(ศาลเดิม) ที่ ๑๖๘/๒๔๖๒ หาได้เกี่ยวกับเรื่องนี้ไม่ควรจะอุทธรณ์ฎีกาในสำนวนนั้น ไม่มีเหตุอันใดที่จะอุทธรณ์ฎีกาในสำนวนนี้เลย เพราะคดีนี้ พ. ไม่ได้เกี่ยวข้องด้วย ศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษไม่ พอที่จะสั่งศาลเดิมให้กลัดสำนวนไขว้เขวดังนี้ แลคดีที่ ก. ส.ฟ้องเรียกเงินจาก ว. นั้น ก. ส.หาได้ฟ้อง จ. ด้วยไม่ จ. ไม่มีโอกาศต่อสู้คดีเรื่องนั้น แล ก. ส.ฟ้อง ว.ก็เปนเวลาภายหลังที่ศาลตัดสินให้ จ. กับ ว. อย่าขาดแลแบ่งทรัพย์กันแล้ว ก. ส. ไม่มีอำนาจยึดทรัพย์ของ จ.ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ข้าหลวงพิเศษ

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา