โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นผู้ผลิตและจำหน่ายสินค้ายารักษาโรคมนุษย์และเคมีวัตถุสำหรับใช้ในการผสมโอสถ และเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าอักษรโรมัน คำว่า LODINE และอักษรไทยคำว่าโลดีน ซึ่งโจทก์ได้คิดประดิษฐ์ขึ้น ได้ใช้และโฆษณาเครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าที่โจทก์ผลิตและจำหน่ายในประเทศต่าง ๆทั่วโลกมาเป็นเวลานาน โจทก์ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวแล้วในประเทศต่าง ๆ หลายประเทศ รวมทั้งประเทศไทยด้วยในประเทศไทยโจทก์ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไว้ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2526 สำหรับสินค้าจำพวก 3 คือสินค้ายารักษาโรคมนุษย์และเคมีวัตถุสำหรับใช้ในการผสมโอสถตามทะเบียนเลขที่ 88725จำเลยได้ยื่นขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า LODINOXและอักษรไทยคำว่า โลดินอกซ์ สำหรับสินค้ายาแก้ท้องเสียจำพวก 3เมื่อเดือนกรกฎาคม 2527 และต่อมาเมื่อปลายปี 2528 นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าได้รับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวของจำเลย ตามทะเบียนเลขที่ 98004 การกระทำของจำเลยทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย เพราะเครื่องหมายการค้าที่จำเลยนำไปจดทะเบียนไว้ดังกล่าวคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ไม่ว่าจะเป็นเสียงเรียกขาน หรือลักษณะของเครื่องหมายการค้า ทั้งยังเป็นสินค้ายารักษาโรคมนุษย์ด้วยกัน ความเหมือนคล้ายเช่นว่านี้ย่อมก่อให้เกิดความสับสนหลงผิดในบรรดาผู้ใช้สินค้าและประชาชนโดยทั่วไปได้ ขอให้พิพากษาว่าเครื่องหมายการค้าที่จำเลยจดทะเบียนไว้คล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ และโจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ดีกว่าจำเลย ให้จำเลยถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลยตามทะเบียนเลขที่ 98004 คำขอจดทะเบียนเลขที่ 140688

จำเลยให้การว่า จำเลยไม่เคยเห็นสินค้าและเครื่องหมายการค้าของโจทก์มาก่อน จำเลยได้ลงทุนและคิดค้นประดิษฐ์เครื่องหมายการค้าของจำเลยโดยสุจริตและได้นำไปจดทะเบียนตามกฎหมายโดยไม่มีผู้ใดคัดค้านเครื่องหมายการค้าของจำเลยไม่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ อันจะทำให้เกิดการสับสนต่อประชาชนและผู้ใช้สินค้าโดยทั่วไปเพราะการสะกดอักษร การอ่านออกเสียง ตลอดจนลักษณะเครื่องหมายการค้าแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดอีกทั้งสินค้าภายใต้เครื่องหมายการค้าของจำเลยใช้กับยาแก้ท้องเสีย ซึ่งระบุสรรพคุณและวิธีการใช้ไว้ชัดเจนภายใต้สลากยา และการซื้อขายส่วนใหญ่เป็นการซื้อขายตามคำแนะนำของแพทย์และเภสัชกรโอกาสที่จะสับสนหรือหลงผิดเป็นไปไม่ได้ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า เครื่องหมายการค้าคำว่า LODINEและโลดินอกซ์ ที่จำเลยจดทะเบียนไว้ตามทะเบียนเลขที่ 98004 คำขอจดทะเบียนเลขที่ 140688 คล้ายกับเครื่องหมายการค้าคำว่า LODINEและโลดีนของโจทก์ ให้เพิกถอนเครื่องหมายการค้า LODINOX และโลดินอกซ์ ตามทะเบียนเลขที่ 98004 คำขอจดทะเบียนเลขที่ 140688นั้นเสีย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีขึ้นสู่การพิจารณาของศาลฎีกาเพียงประเด็นเดียวว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนหรือไม่ เห็นว่าเครื่องหมายการค้าอักษรโรมัน คำว่า LODINE และอักษรไทย คำว่าโลดีนของโจทก์กับเครื่องหมายการค้าอักษรโรมัน คำว่า LODINOX และอักษรไทย คำว่า โลดินอกซ์ ของจำเลย ที่ต่างก็ได้ขอจดทะเบียนเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าไว้ต่อนายทะเบียนแล้ว นั้น ต่างก็เป็นเครื่องหมายการค้าประเภทเครื่องหมายคำโดยใช้ตัวอักษรโรมันธรรมดามาเป็นเครื่องหมายและต่างก็มีอักษรไทยรูปแบบธรรมดาเป็นคำอ่านออกเสียงการใช้อักษรโรมัน คำว่า LODINE และคำว่า LODINOXปรากฏว่าเป็นรูปแบบอักษรโรมันที่ไม่มีลวดลายหรือลักษณะพิเศษแตกต่างกันเลยการออกสำเนียงในการอ่านคล้ายคลึงกัน คำในสองพยางค์หน้าของเครื่องหมายการค้าของจำเลย อ่านออกเสียงว่า โลดิ ใกล้เคียงกับคำในสองพยางค์หน้าของเครื่องหมายการค้าของโจทก์ซึ่งอ่านออกเสียงว่าโลดีน แม้จำเลยจะต่อเติมอักษรโรมันในพยางค์หลังของเครื่องหมายการค้าของจำเลยอ่านออกเสียงว่านอกซ์ เมื่อรวมคำเข้าด้วยกันแล้วอ่านออกเสียงว่าโลดินอกซ์ และอธิบายว่าคำดังกล่าวมีที่มาจากถ้อยคำของสูตรตัวยาแก้ท้องเสีย 2 ตัว คือ LOPERAMIDE และ FURASOLIDINEและต่อเติมอักษรโรมันคำว่า NOX อ้างว่าให้มีความหมายว่าหยุด ก็เป็นเพียงความประสงค์ของจำเลยเองที่ไม่ถูกต้องตรงกับความหมายของถ้อยคำและตัวอักษรที่ย่อเอามา กล่าวคือ คำว่า NOX เป็นคำที่ไม่ปรากฏความหมายในพจนานุกรม และคำว่า LODINOX ก็ไม่ตรงกับตัวอักษร LO และLID ที่จำเลยอ้างว่านำมาจากสูตรตัวยา 2 ตัวแล้วนำมารวมกัน ข้อนำสืบของจำเลยที่พยายามจะแสดงให้เห็นว่าจำเลยได้คิดเครื่องหมายการค้าของจำเลยขึ้นมาเองโดยมิได้เลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์จึงยังไม่มีน้ำหนักและเหตุผลพอให้รับฟังได้ เครื่องหมายการค้าของจำเลยดังกล่าวส่อแสดงให้เห็นว่า จำเลยจงใจเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ทั้งปรากฏด้วยว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยใช้กับสินค้าจำเลยใช้กับสินค้าจำพวกที่ 3 ตามรายการจำพวกสินค้าจำพวกเดียวกันกับสาธารณชนย่อมยากที่จะแยกได้ว่าสินค้ายาเครื่องหมายการค้าใดเป็นสินค้าของโจทก์หรือของจำเลย และอาจทำให้ผู้ซื้อสินค้ายาเกิดความสับสนหรือหลงผิดว่าสินค้าของจำเลยเป็นสินค้าที่โจทก์ผลิตขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ไม่มีความรู้ภาษาอังกฤษหรือรู้น้อยย่อมเกิดความสับสนหรือหลงผิดได้ง่าย ถือได้ว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนตามนัยแห่ง มาตรา 16 พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ. 2474

พิพากษายืน.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา