ได้ความว่าเดิมอัยยการฟ้อง อ.หาว่าทำร้ายร่างกายจำเลยในคดีดำที่ ๑๒๖๑/๒๔๗๐ จำเลยเบิกความในคดีนั้นว่า คนที่ทำร้ายจำเลยไม่ใช่ อ.คนที่อัยยการฟ้อง เปน อ.อีกคนหนึ่งซึ่งตรงกันข้ามกับที่จำเลยให้การไว้ในชั้นไต่สวน ต่อมาเจ้าพนักงานเรียกจำเลยไปไต่สวนอีกจำเลยก็ให้การว่าที่ทำร้ายจำเลยนั้นเปน อ.คนเดียวกับที่อัยยการฟ้องในคดีดำที่ ๑๒๖๑/๒๔๗๐ โจทก์จึ่งฟ้องคดีนี้ขอให้ลงโทษจำเลยฐานเบิกความเท็จดังนี้

ศาลเดิมตัดสินยกฟ้องโจทก์

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า โจทก์มีคำให้การของนายเหล็ง นายคตในคดีก่อนเบิกควมไว้ว่า อ.เปนผู้ทำร้ายจำเลย ประกอบกับคำรับสารภาพของจำเลยในชั้นไต่สวนว่าได้เบิกความเท็จดังนี้ จึ่งควรฟังว่าจำเลยได้เบิกความเท็จเพื่อช่วยเหลือ อ.ให้พ้นอาชญาดั่งโจทก์หาจริง ให้จำคุกจำเลย ๖ เดือนตามมาตรา ๑๕๖

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา