ศาลพิพากษาให้นายกอ นายโชติผู้กู้และ นางเอี่ยวผู้ค้ำประกันใช้เงินโจทก์ แล้วโจทก์ยึดทรัพย์นางเอี่ยว นายพร้อมร้องขัดทรัพย์ว่า นางเอี่ยวเป็นภริยาผู้ร้องได้ทำสัญญาค้ำประกันโดยผู้ร้องมิได้รู้เห็นยินยอม

ศาลชั้นต้นฟ้งข้อเท็จจริงตามที่ร้องขัดทรัพย์ และว่าผู้ร้องไม่ได้ให้สัตยาบัน จึงสั่งถอนการยึด

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าผู้ร้องรู้เห็นยินยอมให้ภริยาทำสัญญาค้ำปรกะกัน ให้ยกคำร้องขัดทรัพย์

ผู้ร้องฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในข้อที่ผู้ร้องอ้างว่าการให้สัตยาบันจะสมบูรณ์ควรเป็นลายลักษณอักษรนั้นฟังไม่ขึ้นเพราะไม่มี กฎหมายบัญญัติว่าการให้สัตยาบันต้องทำเป็นหนังสือ ส่วนข้อเท็จจริงนั้นฟังว่าผู้ร้องไม่ได้รู้เห็นยินยอมหรือได้ให้สัตยาบัน จึงให้ถอนการยึดตามศาลชั้นต้น

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา