คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยยืดทรัพย์ของโจทก์ด้วยความจงใจหรือประมาททำให้โจทก์เสียหายขอเรียกค่าเสียหายจากจำเลย

ศาลแพ่งเห็นว่าโจทก์ได้แสดงในทะเบียนหุ้นส่วนได้ว่าเป็นห้างหุ้นส่วนของโจทก์ที่จดทะเบียนแล้ว การกระทำของจำเลยเป็นการละเมิดทำให้ โจทก์เสียหาย พิพากษาให้ จำเลยใช้ค่าเสียหายให้ โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์ทำให้จำเลยหลงเข้าใจผิดว่าห้างหุ้นส่วนสามัญ "เกียงเฮง" นี้เป็นของนายเชียวหลิม การกระทำของจำเลยยังหาเป็นการละเมิดไม่ จึงพิพากษากลับยกฟ้อง โจทก์

โจทก์ฎีกาว่าจำเลยจะหลงเข้าใจผิดว่าเป็นของนายเชียวหลิมมิได้ เพราะห้างหุ้นส่วนนี้ได้จดทะเบียนเป็นนิติบุคคลโฆษณาในราชกิจจานุเบกษาแล้ว ถือว่าบุคคลทุกคนต้องรู้เช่นเดียวกับที่ถือว่าบุคคลทุกคนต้องรู้กฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จะถือว่าเมื่อห้างใดจดทะเบียนแล้วย่อมโฆษณาในราชกิจจานุเบกษาและกฎหมายจะถือว่าบุคคลทั้งปวงรู้แล้วก็ดี แต่ข้อนั้นเป็นกรณีที่จะต้องพิจารณาในเมื่อวินิจฉัยถึงความรับผิดในทางนิติกรรมสัญญา ส่วนคดีนี้โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหายฐานฐานละเมิดโดยจำเลยจงใจหรือประมาทเลินเล่อทำให้โจทก์เสียหาย แต่ข้อเท็จจริงในคดีนี้ฟังไม่ได้ว่าจำเลยจงใจหรือประมาทเลินเล่อทำให้ โจทก์เสียหาย จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา