โจทก์ฟ้องว่า เดิมตึกพิพาทเป็นของนายวินัย นัยนานนท์ บิดาโจทก์ให้จำเลยเช่า นายวินัยตาย โจทก์รับมรดกและแจ้งให้จำเลยทราบแล้วจำเลยไม่ชำระค่าเช่า โจทก์บอกเลิกการเช่าแล้ว จำเลยไม่ยอมออกไปขอให้ขับไล่และให้ใช้ค่าเสียหาย

จำเลยต่อสู้ว่า ตึกพิพาทเป็นของคุณหญิงน้อย และการเช่าไม่มีหลักฐาน โจทก์ฟ้องไม่ได้

ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่และให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย

จำเลยอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์เฉพาะปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะค่าเสียหาย

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาเฉพาะปัญหาข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า ฎีกาของจำเลยสรุปข้อกฎหมายได้เพียงประการเดียวว่าการยกให้ซึ่งตึกพิพาทระหว่างคุณหญิงน้อยกับนายวินัยมิได้ทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ ไม่สมบูรณ์ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องและความเสียเปล่าแห่งโมฆะกรรมนั้น จำเลยเป็นผู้มีส่วนได้เสีย ย่อมกล่าวอ้างขึ้นได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 133 ฎีกาข้ออื่น ๆ ล้วนแต่เป็นการโต้เถียงในปัญหาข้อเท็จจริงและบิดเบือนเป็นข้อกฎหมายคดีนี้เป็นคดีมีทุนทรัพย์ไม่เกินสองพันบาท และเป็นคดีฟ้องขับไล่ผู้เช่าออกจากอสังหาริมทรัพย์อันมีค่าเช่าในขณะยื่นฟ้องไม่เกินเดือนละสองพันบาท ซึ่งต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 224 แม้ศาลอุทธรณ์จะรับวินิจฉัยข้อเท็จจริงมา ก็ถือว่าข้อเท็จจริงนั้นมิได้ว่ากันมาแล้วโดยชอบในชั้นอุทธรณ์ ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 249 ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ในฎีกาข้อกฎหมายของจำเลย ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นฟังข้อเท็จจริงแล้วว่า คุณหญิงน้อยยกตึกพิพาทให้นายวินัย นายวินัยได้เข้าครอบครองตึกพิพาท และให้จำเลยเช่าในอัตราค่าเช่าเดือนละ350 บาท เมื่อนายวินัยตายตึกพิพาทเป็นมรดกตกทอดได้แก่โจทก์ทั้งสามดังนี้ เป็นกรณีที่จำเลยได้เข้าอยู่ในตึกพิพาทโดยอาศัยสิทธิของนายวินัย ความเกี่ยวพันระหว่างนายวินัยและจำเลยไม่เกี่ยวกับการยกให้ซึ่งทรัพย์สินระหว่างคุณหญิงน้อยกับนายวินัย การยกให้จะทำถูกต้องตามแบบหรือไม่ก็ฟังเป็นยุติไม่ได้ เพราะคุณหญิงน้อยเบิกความว่า การยกให้จะทำหลักฐานอะไรกันไว้หรือไม่ จำไม่ได้ถึงหากการยกให้จะไม่ได้ทำถูกต้องตามแบบแต่นายวินัยก็ได้เข้าครอบครองตึกพิพาทนั้นแล้ว ย่อมได้สิทธิครอบครองและอาจได้กรรมสิทธิ์โดยทางครอบครอง จำเลยซึ่งเป็นผู้เช่าจากนายวินัยจะมากล่าวอ้างว่า ผู้ให้เช่าไม่ใช่เจ้าของทรัพย์หรือไม่มีสิทธิในทรัพย์ที่เช่าโดยสมบูรณ์หาได้ไม่ กรณีไม่เข้าตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 133 เมื่อโจทก์ทั้งสามเป็นผู้รับมรดกของนายวินัย โจทก์ทั้งสามก็มีอำนาจฟ้องคดีนี้

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา