ได้ความว่าจำเลยเปนเสมียนอำเภอ ได้ยักยอกเงินค่าปรับและค่าใบอนุญาตอาวุธปืนรวม ๖ ราย และจำเลยได้แก้รายงานการไต่สวนและบัญชีจำนวนเงินค่าปรับ น.จำนวนเงิน ๖ บาท ลงเปน ๔ บาท เพื่อให้ตรงกับความจริง ซึ่งจำเลยได้ปรับและรับเงินจาก น. เพียง ๔ บาทเท่านั้น โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมาย

ศาลเดิมและศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า การที่จำเลยแก้รายงานและบัญชีจำนวนเงินค่าปรับ ๖ บาทลงเปน ๔ บาทนั้น จำเลยไม่มีเจตนาทุจริต ยังไม่ควรมีผิดแต่จำเลยมีผิดฐานยักยอกตาม ม.๑๓๑ รวม ๖ กะทง ให้จำคุกจำเลยรวม ๖ เดือน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลล่างลงโทษจำเลยรวม ๖ กะทงในคำตัดสินอันเดียวกันวางโทษจำคุก ๖ เดือนไม่มีผิดต่อ ม.๗๑ เพราะอยู่ในดุลยพินิจของศาล แต่ที่ศาลล่างไม่ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือด้วย ยังไม่ชอบ แม้การแก้นั้นเพื่อให้ตรงกับเงินที่ปรับ น.จริงก็ดี จำเลยก็ไม่มีอำนาจแก้ได้ เพราะเปนการเสียหายแก่ราชการ ทำให้จำนวนเงินผิดจากความเปนจริงและจำเลยไม่มีอำนาจรับเงินให้น้อยกว่า ๖ บาทด้วยจำเลยย่อมมีผิดฐานปลอมหนังสือตาม ม.๒๒๙ อีกกะทงหนึ่ง ให้จำคุกจำเลย ๕ ลดปราณีให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๒ ปี ๖ เดือน นอกจากนี้ยืนตามศาลล่าง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา