ในคดีที่โจทก์ฟ้องจำเลยฐานชายชู้และชักสื่อและขอริบสินสมรส ๓๐๐๐ บาทหรือแบ่งให้โจทก์ ๒ ใน ๓ ส่วน

ศาลชั้นต้นยกฟ้องในเรื่องชายชู้ แต่พิพากษาให้จำเลยที่ ๒ กับโจทก์อย่าจากกันและให้แบ่งสินสมรสกัน

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่าในเรื่องเงินสดที่โจทก์ฟ้องว่าฝากอยู่ที่ ย. ๒๐๐๐ บาทนั้น เมื่อทางพิจารณาได้ความว่าเงินที่ ย. รับไว้ ๒๐๐๐ บาทนั้นเป็นเงินของ ม. เช่นนี้ ประเด็นของโจทก์ควรตกไป

ศาลฎีกาตัดสินว่าเงิน ๒๐๐๐ บาทนี้เป็นคนละรายกับเงิน ๑๐๐๐ บาท ตามพินัยกรรม์ที่จำเลยที่ ๒ ได้รับจาก ม.และโจทก์ก็ได้กล่าวในฟ้องเพิ่มเติมวาสมรสได้เกิดขึ้นโดยพินัยกรรม์ของ ม.ด้วยเช่นนี้ การที่โจทก์สืบไม่สมในเรื่องเงิน ๒๐๐๐ บาท จึงไม่กระทบกระเทือนถึงเงิน ๑๐๐๐ บาทตามพินัยกรรม เห็นว่าศาลอุทธรณ์ตัดสินไม่ผิดประเด็น จึงให้ยกฎีกาจำเลยเสีย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา