โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดพกปลายแหลมใบมีดกว้าง 1 เศษหนึ่งส่วนสอง เซนติเมตร ยาว 8 เศษหนึ่งส่วนสอง เซนติเมตร รวมทั้งด้ามยาว 1 คืบ แทงนายแปว ไทยสมัคร ถูกที่แขนขวาและท้อง อันเป็นอวัยวะสำคัญ โดยมีเจตนาฆ่า แต่แพทย์รักษาไว้ทันท่วงที นายแปวไทยสมัคร จึงไม่ตาย เพียงได้รับอันตรายแก่กายสาหัส เจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยมีดที่ใช้ในการกระทำผิดเป็นของกลางจำเลยเป็นคน ๆ เดียวกันกับจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 478/2513 ของศาลจังหวัดชัยภูมิขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80, 297 และสั่งริบมีดของกลาง

จำเลยให้การว่า ได้แทงผู้เสียหายจริง เพราะผู้เสียหายกับพวกบุกรุกเข้ามาในบ้านจำเลยและใช้อาวุธปืนจะยิงจำเลย และจำเลยรับว่าต้องโทษอยู่ตามสำนวนคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 478/2513 ของศาลจังหวัดชัยภูมิจริง

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80, 297 แต่ให้ลงโทษตามมาตรา 288, 80 ซึ่งเป็นบทที่มีโทษหนักที่สุด ให้จำคุก 10 ปี นับโทษต่อจากโทษในสำนวนคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 478/2513 ของศาลชั้นต้นซึ่งพ้นกำหนดโทษแล้ว แต่ต้องขังระหว่างพิจารณาตามหมายเขียวของคดีนี้ มีดของกลางริบ

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288, 80 จำคุก 10 ปี มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ 1 ใน 3 ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงให้จำคุก 6 ปี 8 เดือน นอกจากที่แก้นี้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยใช้มีดปลายแหลม ใบมีดกว้างหนึ่งเศษหนึ่งส่วนสอง เซนติเมตร ยาว แปดเศษหนึ่งส่วนสอง เซนติเมตรรวมทั้งด้ามยาว 1 คืบ แทงผู้เสียหายที่ท้องอันเป็นอวัยวะส่วนสำคัญจนตับฉีกขาด พร้อมกับพูดว่า "ลุง ฆ่าเสียเถิด" และนายแพทย์ศรีรัตน์รัตนมาลัย ผู้ตรวจบาดแผลเบิกความว่า ตับฉีกนี้ถ้ารักษาไม่ทันท่วงทีจะมีเลือดออก ทำให้ช่องท้องอักเสบอาจทำให้ถึงตายได้ เช่นนี้ถือได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา