โจทก์จำเลยต่างประกอบกิจการเรียกว่าเล่นแชร์เปียหวย โจทก์จำเลยไม่นำสืบวิธีการเล่นแชร์เปียหวยว่าทำกันอย่างไร ต่อมาการเล่นแชร์ต้องหยุดลงก่อนครบรอบ ถ้าจะคิดตามเอกสารใบยืมแล้วโจทก์เปนเจ้าหนี้จำเลย ๕๑๐ บาท ถ้าคิดตามเงินสดที่ต่างส่งกัน จำเลยเปนเจ้าหนี้โจทก์ ๘๑๔ บาทกว่า ฝ่ายคู่ความก็มุ่งแต่นำสืบว่าได้เลิกกันโดยตกลง คงได้ความตามจำเลยว่าได้ตกลงกันเลิกเล่นแล่นแชร์โดยวิธีคิดเงินสด เพราะโจทก์ไม่นำสืบถึงเอกสารว่าได้ทำกันไว้มีข้อความอย่างไร โจทก์กลับเถียงไปทางสัญญาฝาก และศาลอุทธรณ์เทียบคดีเรื่องนี้เท่ากับการกู้ยืม

ศาลเดิมตัดสินให้โจทก์ใช้เงิน

ศาลฎีกาตัดสินกลับยืนตามศาลแพ่ง และกล่าวว่าเรื่องนี้คู่กรณีย์ประกอบกิจการไม่สำเร็จ ต้องกลับสู่ฐานะเดิม และจำเลยนำสืบสมว่าเลิกแชร์กันโดยคิดบัญชีเงินสด ตามฎีกาที่ ๙๐๘/๗๒ เพราะโจทก์ไม่นำสืบว่าถ้าคิดตามเอกสารกู้ยืมจะมีผลต่างกับการคิดบัญชีตามเงินสดอย่างไร ที่โจทก์เถียงในทางสัญญาฝากนั้น ตามกฎหมายการฝากย่อมสมบูรณ์เมื่อส่งมอบถ้าส่งมอบไม่ตรงตามเอกสาร จำนวนเงินในเอกสารก็ฟังไม่ได้ ถ้าจะเถียงตามสัญญากู้ยืมก็มีผลเท่ากัน คือ จำนวนเงินในเอกสารไม่ตรงตามที่ได้ส่งให้แก่กัน (ดังที่คู่ความรับ) แก้วจำนวนเงินในเอกสารก็ฟังไม่ได้

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา