โจทก์ซื้อเข็มขัดนากไปจากร้านจำเลย ๑ สาย จำเลยรับรองว่าเป็นนากแท้ ถ้าเป็นของเก๊รับคืน ต่อมาปรากฎจากพะยาน โจทก์ว่าเข็มขัดนั้นเป็นทองแดง ไม่มีเนื้อทองคำปนเงยดังนี้

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีตกอยู่ในฐานที่จำเลยแสดงเจตนาอันได้มาเพราะกลฉ้อฉลตาม ม.๑๒๑ นิติกรรมเป็นโมฆียะ โจทก์บอกล้างเสียได้ จึงให้ จำเลยใช้เงินค่าเข็มขัดแก่ โจทก์กับดอกเบี้ย ส่วนเข็มขัดให้คืนแก่ จำเลยไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา