จำเลยให้การรับว่าได้เอามีดแทง ต.ตายในขณะที่นำเจ้าพนักงานไปยึดทรัพย์ของจำเลยเพื่อใช้ค่าธรรมเนียม เพราะความเจ็บใจที่เขาชนะความดังนี้

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ว่า จำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ ให้ประหารชีวิตจำเลยให้การรับโดยจำนนแก่พะยานไม่ควรได้รับความปราณีตาม ม.๕๙ ส่วนข้อฎีกาของจำเลยที่กล่าวว่าได้ทำร้าย ต.ในขณะเกิดสัญญาวิปลาดแล ต.ไม่ได้ตายเพราะบาดแผลที่จำเลยทำร้ายนั้น จำเลยไม่มีพะยานมาสืบ รับฟังไม่ได้

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา