โจทก์ฟ้องว่า ที่ดินของโจทก์ทางทิศตะวันตกติดคลอง จำเลยปลูกบ้านที่ชายตลิ่งอันเป็นที่สาธารณประโยชน์ติดกับหน้าที่ดินของโจทก์ ทำให้โจทก์ระบายน้ำลงคลอง และพนักงานของโจทก์ผ่านเข้าออกทางคลองไม่สะดวกเพราะต้องผ่านบ้านจำเลย ขอให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้าง ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้องกับที่ดินชายตลิ่งต่อไป

จำเลยให้การว่าจำเลยปลูกบ้านอยู่ในที่ดินของกรมชลประทานและอยู่นอกเขตที่ดินโจทก์ โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าที่ที่จำเลยปลูกบ้านอยู่เป็นที่ชายตลิ่งริมคลองซึ่งอยู่ในความรับผิดชอบดูแลของกรมชลประทานติดกับที่ดินของโจทก์ ที่ดินริมคลองจากริมตลิ่งขึ้นไป 15 เมตร เป็นที่ดินสงวนไว้ของกรมชลประทาน และเขตที่ดินของโจทก์ทางด้านทิศตะวันตกมิได้จดริมคลอง ส่วนจำเลยปลูกบ้านลงในที่ริมตลิ่งซึ่งอยู่ในความดูแลของกรมชลประทาน อันเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินสำหรับพลเมืองใช้ร่วมกันตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1304(2) ทั้งโจทก์มีทางลงสู่คลองได้โดยไม่ต้องผ่านที่พิพาท โจทก์จึงไม่เสียหาย ไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่จำเลย

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา