นายชื่นได้ลักกระบือของเจ้าทรัพย์ไปและฆ่ากระบือนั้น ภายหลังมาค้นเนื้อกระบือได้ที่บ้านนายท่น ๆ รับว่าได้ซื้อมาจากจำเลย ไปซื้อพร้อมกับนายหล้า นายแดง นายใจ โจทย์ได้อ้างนายท่น นายแดง นายใจเปนพยาน ศาลอุทธรณ์เห็นว่า คำพยานที่ซื้อเนี้อนี้เปนคำซัดจะฟังมาลงโทษจำเลยไม่ได้

ฎีกาตัดสินว่า คำพยานที่ไปซื้อเนื้อนั้นไม่ใช่เปนคำซัดทอดที่จะฟังไม่ได้เสียเลย คือเปนคำพยานที่ฟังได้ แต่มีน้ำหนักน้อย

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา