คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจทำลายทำนบกั้นทำให้น้ำเค็มไหลเข้าไปในคลองแห่งหนึ่งและทำให้ราษฎรได้รับความเดือดร้อนในการใช้น้ำ ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๑๙๑ กฎหมายอาญา

ศาลฎีกาตัดสินว่าตามมาตรา ๑๙๑ องค์สำคัญแห่งความผิดได้กำหนดไว้ว่าการกระทำของผู้ที่ทำลายทำนบหรือสิ่งอื่นใดที่กำหนดไว้ในมาตรานั้นต้องเป็นผลทำให้สามารถจะเกิดหรืออาจเกิดเป็นอันตรายแก่สิ่งหนึ่งสิ่งใดได้ การที่โจทก์กล่าวว่าราษฎรเดือดร้อนมิกินความถึงการเป็นอันตรายหรืออาจเป็๋นอันตรายด้วย ฉะนั้นตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๕๘ (๕) ต้องถือว่าฟ้องของโจทก์มิได้ระบุข้อสาระสำคัญในฟ้อง ถึงจำเลยจะรับสารภาพก็ลงโทษมิได้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ให้ยกฟ้องโจทก์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา