โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3 ก.) เลขที่ 4756 ตำบลสวนกล้วยอำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ เนื้อที่ 27 ไร่ 3 งาน43 ตารางวา อยู่ติดต่อทางด้านทิศใต้ของที่ดินจำเลย เมื่อประมาณเดือนพฤษภาคม 2534 จำเลยขอออกโฉนดที่ดินเลขที่ 7553 ตำบลสวนกล้วยอำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ ทับที่ดินของโจทก์ด้านทิศเหนือคิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 5 ไร่ 2 งาน ขอให้เพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 7553 ตำบลสวนกล้วย อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษส่วนที่ทับที่ดินของโจทก์ตามแผนที่ท้ายฟ้อง

จำเลยให้การว่า ที่ดินพิพาทเป็นของจำเลยซึ่งได้ครอบครองและทำประโยชน์ตลอดมา ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 7553เลขที่ดิน 80 ตำบลสวนกล้วย (สังเม็ก) อำเภอกันทรลักษ์จังหวัดศรีสะเกษ ตามแผนที่พิพาทหมาย จ.4 ส่วนที่ระบายด้วยหมึกสีเขียว

จำเลยอุทธรณ์ โดยผู้พิพากษาที่ได้นั่งพิจารณาคดีในศาลชั้นต้นรับรองว่ามีเหตุสมควรที่จะอุทธรณ์ในข้อเท็จจริงได้

ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษายืน

จำเลย ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยที่ศาลฎีกามีคำสั่งรับว่า ฟ้องโจทก์เป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำและฟ้องซ้ำหรือไม่ เห็นว่า ในคดีก่อนโจทก์จำเลยพิพาทกันเกี่ยวกับสิทธิครอบครองที่ดินพิพาทซึ่งมีประเด็นข้อพิพาทว่าจำเลยมีสิทธิครอบครองที่ดินพิพาทหรือไม่ แต่คดีนี้โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินพิพาท จำเลยได้ออกโฉนดที่ดินทับที่ดินของโจทก์ขอให้เพิกถอนโฉนดที่ดินส่วนที่ทับที่ดินของโจทก์ ประเด็นข้อพิพาทจึงมีว่าโจทก์จะฟ้องขอให้เพิกถอนการออกโฉนดที่ดินของจำเลยเฉพาะส่วนที่ทับที่ดินของโจทก์ได้หรือไม่ ซึ่งเป็นคนละประเด็นกับคดีก่อน ฟ้องโจทก์จึงไม่เป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาซ้ำหรือฟ้องซ้ำ

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา