โจทก์ฟ้องว่า เมื่อระหว่างวันที่ 18 มิถุนายน 2510 ถึงวันที่ 18 มกราคม 2511 เวลากลางวันและกลางคืน จำเลยได้กระทำผิดต่อกฎหมายกล่าวคือ จำเลยที่ 1 มีตำแหน่งเป็นกรรมการและเลขาธิการสมาคมพุทธ-ศาสนิกชนวัดไผ่ตัน จำเลยที่ 2 มีตำแหน่งเป็นกรรมการและปฏิคมสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตัน ซึ่งเป็นนิติบุคคลตามกฎหมายมีวัตถุประสงค์ ..ฯลฯ.. จำเลยทั้งสองได้รับมอบหมายจากสมาคมฯให้เป็นผู้ดำเนินการรับสมัครสมาชิกประเภทสามัญของสมาคมโดยเป็นผู้รับเงินจากประชาชนผู้สมัครทั่ว ๆ ไป แล้วนำเงินค่าสมัครเข้าเป็นสมาชิกของประชาชนดังกล่าวนั้นประเภทต่าง ๆ…ฯลฯ…ซึ่งได้รับครอบครองไว้ส่งเป็นผลประโยชน์รายได้ของสมาคมฯ เพื่อดำเนินการตามวัตถุประสงค์ของสมาคมดังกล่าวข้างต้น ตามวันเวลาดังกล่าวนี้จำเลยทั้งสองได้รับเงินของสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตันไว้จากประชาชนที่สมัครเป็นสมาชิกดังกล่าวแล้วและเงินซึ่งสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตันยืมจากบริษัทนฤมิตรธนาคม จำกัด แล้วจำเลยทั้งสองโดยเจตนาทุจริต ได้บังอาจสมคบร่วมกันเบียดบังเงินค่าสมัครที่ได้รับจากประชาชนประเภทต่าง ๆ ดังกล่าวกับเงินยืมอันเป็นทรัพย์สินของสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตัน ในฐานะที่จำเลยทั้งสองดำเนินธุรกิจอันย่อมเป็นที่ไว้วางใจของประชาชนนั้นไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย คิดเป็นเงินจำนวน 57,521 บาท50 สตางค์ เหตุเกิดที่ตำบลสามเสนใน อำเภอพญาไท จังหวัดพระนคร ผู้เสียหายได้ร้องทุกข์ภายในอายุความแล้ว ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 352, 354 และให้จำเลยคืนหรือใช้เงิน 57,521.50 บาทแก่ผู้เสียหาย

สมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตัน ผู้เสียหายขอเข้าเป็นโจทก์ร่วม ศาลอนุญาต

จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ

ระหว่างพิจารณา โจทก์ร่วมยื่นคำร้องขอถอนคำร้องทุกข์และขอถอนฟ้องเฉพาะจำเลยที่ 2 ศาลชั้นต้นอนุญาต สั่งจำหน่ายคดีเฉพาะจำเลยที่ 2

ศาลชั้นต้นพิจารณาสืบพยานจนเสร็จสำนวนแล้ววินิจฉัยว่าฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) พิพากษายกฟ้อง

โจทก์และโจทก์ร่วมอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ฟ้องโจทก์ระบุวันที่จำเลยกระทำผิดถูกต้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้วพิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่ตามรูปคดี

จำเลยฎีกาว่า ฟ้องโจทก์ไม่สมบูรณ์

ศาลฎีกาพิเคราะห์แล้วเห็นว่า ในตอนแรก โจทก์บรรยายฟ้องว่า"เมื่อระหว่างวันที่ 18 มิถุนายน 2510 ถึงวันที่ 18 มกราคม 2511เวลากลางวันและกลางคืน จำเลยได้กระทำผิดต่อกฎหมาย" แล้วต่อมาโจทก์บรรยายรายละเอียดว่า จำเลยคนไหนมีตำแหน่งหน้าที่อย่างไรแล้วบรรยายว่า จำเลยได้รับมอบหมายจากสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตันให้เป็นผู้ดำเนินการรับสมัครสมาชิกประเภทสามัญโดยรับเงินจากผู้สมัคร ส่งเป็นผลประโยชน์รายได้ของสมาคม แล้วโจทก์บรรยายฟ้องต่อไปว่า "ตามวันเวลาดังกล่าวนี้ จำเลยทั้งสองได้รับเงินของสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตันไว้จากประชาชนที่สมัครเป็นสมาชิกดังกล่าวแล้ว และเงินซึ่งสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตันยืมจากบริษัทนฤมิตรธนาคม จำกัด แล้วจำเลยทั้งสองโดยเจตนาทุจริต ได้บังอาจสมคบร่วมกันเบียดบังเงินค่าสมัคร…กับเงินยืมอันเป็นทรัพย์สินของสมาคมพุทธศาสนิกชนวัดไผ่ตัน"ซึ่งศาลฎีกาเห็นว่า คำฟ้องโจทก์ได้บรรยายถึงวันเวลาที่บ่งว่าจำเลยกระทำผิดพอสมควรที่จำเลยจะเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว จึงเป็นฟ้องที่สมบูรณ์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้ว ตามนัยฎีกาที่ 861/2512 ระหว่าง พนักงานอัยการ กรมอัยการ โจทก์ พลทหารปรีชา สิงห์โต จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา