ได้ความว่าจำเลยได้งัดกุญแจประตูห้องเรือนเขาเข้าไปลักทรัพย์ในเวลาค่ำคืนโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษ

ศาลมณฑลทหารบกที่ ๓ และศาลทหารกลางพิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๔

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.๒๙๕

ศาลฎีกาตัดสินว่า ม.๒๙๕ ได้ระบุคำว่า "ในเวลาค่ำคืน" ไว้เป็นพิเศษต่างหากจากคำว่า "ประกอบด้วยเหตุอย่างหนึ่งอย่างใดดังว่ามาในมาตรา ๒๙๓" ซึ่งลักทรัพย์ในเวลาค่ำคืนก็เป็นเหตุหนึ่งใน ม.๒๙๓อยู่ด้วยแล้ว และทำให้น่าคิดว่า ม.๒๙๕ นี้มุ่งหมายถึงกิริยาอาการอันฉกรรจ์ยิ่งกว่าใน ม.๒๙๔ วรรคท้าย กฎหมายจึงวางโทษไว้ต่างกัน ม.๒๙๕ นี้ในฉะบับภาษาอังกฤษใช้ความว่า "ลักทรัพย์ในเคหะสถานในเวลาค่ำคืนอันประกอบด้วยเหตุฉกรรจ์อย่างอื่นที่กล่าวไว้ใน ม.๒๙๓ " จึงเป็นที่เห็นได้ว่ากฎหมายบทนี้มุ่งประสงค์ใช้สำหรับกิริยาการลักทรัพย์ในเวลาค่ำคืนประกอบด้วยเหตุฉกรรจ์อย่างอื่นอีกไม่ใช่แต่เพียงเกิดเหตุเวลาค่ำคืนก็ลงโทษตามมาตรานี้ได้ ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินชอบแล้ว พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา