โจทก์ฟ้องและแก้ไขคำฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.3) หมู่ที่ 3 เลขที่ 27 ตำบลสากเหล็กอำเภอเมืองพิจิตร (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นกิ่งอำเภอสากเหล็ก) จังหวัดพิจิตรโจทก์เคยขอให้เจ้าพนักงานที่ดินรังวัดเปลี่ยนเป็น น.ส.3 ก. แล้ว แต่จำเลยคัดค้านอ้างว่าโจทก์นำรังวัดรุกล้ำเข้าไปในที่ดินของจำเลย เป็นเหตุให้เจ้าพนักงานที่ดินไม่สามารถออก น.ส.3 ก. ให้แก่โจทก์ได้ ขอให้บังคับจำเลยถอนคำคัดค้านต่อเจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดพิจิตรในการรังวัดที่ดินน.ส.3 เลขที่ 27 หมู่ที่ 3 ตำบลสากเหล็ก อำเภอเมืองพิจิตร (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นกิ่งอำเภอสากเหล็ก) จังหวัดพิจิตร ของโจทก์ หากจำเลยไม่ถอนคำคัดค้านขอให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลแทนการแสดงเจตนาของจำเลยต่อไป และห้ามมิให้จำเลยเข้าเกี่ยวข้องในที่ดินของโจทก์ดังกล่าว

จำเลยให้การว่า โจทก์นำชี้ให้เจ้าพนักงานที่ดินรังวัดที่ดินรุกล้ำเข้าไปในที่ดินของจำเลยกินเนื้อที่ประมาณ 3 ไร่ จำเลยจึงต้องคัดค้านแนวเขตที่ดินที่โจทก์นำชี้ ซึ่งเป็นการใช้สิทธิตามกฎหมาย โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องขอให้จำเลยถอนคำคัดค้านต่อเจ้าพนักงานที่ดินและฟ้องโจทก์เคลือบคลุม ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยถอนการคัดค้านต่อเจ้าพนักงานที่ดินจังหวัดพิจิตรในการนำรังวัดที่ดิน น.ส.3 สารบบเลขที่ 27 ตำบลสากเหล็กอำเภอเมืองพิจิตร (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นกิ่งอำเภอสากเหล็ก) จังหวัดพิจิตรของโจทก์ หากจำเลยไม่ถอนคำคัดค้านก็ให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลเป็นการแสดงเจตนาของจำเลยแทนคำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน ให้จำเลยใช้ค่าทนายความชั้นอุทธรณ์2,000 บาท แทนโจทก์

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "ที่จำเลยฎีกาประการสุดท้ายว่า คดีนี้เป็นคดีมีทุนทรัพย์โจทก์มิได้ชำระหรือวางค่าธรรมเนียมศาลให้ถูกต้องครบถ้วนในศาลชั้นต้น ชอบที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 จะพิพากษายกฟ้องโจทก์เสียมิใช่สั่งให้จำเลยเสียค่าธรรมเนียมและค่าขึ้นศาลในชั้นอุทธรณ์แล้วพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ซึ่งไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น เห็นว่าคดีนี้โจทก์เสียค่าขึ้นศาลอย่างคดีไม่มีทุนทรัพย์มาแต่ต้น และศาลชั้นต้นก็มิได้สั่งให้เรียกเก็บตามจำนวนทุนทรัพย์ จึงมิใช่เรื่องที่โจทก์ขัดขืนไม่ยอมเสียอันจะเป็นเหตุให้ศาลยกฟ้องโจทก์เสียได้ คดีนี้ความเพิ่งจะปรากฏในชั้นพิจารณาของศาลอุทธรณ์ภาค 2 ว่า ฟ้องโจทก์เป็นคดีมีทุนทรัพย์ จึงล่วงเลยเวลาที่ศาลอุทธรณ์ภาค 2 จะย้อนสำนวนไปสั่งให้โจทก์เสียค่าขึ้นศาลในศาลชั้นต้นเสียให้ถูกต้องและเมื่อจำเลยเพียงฝ่ายเดียวเป็นผู้อุทธรณ์คำพิพากษาศาลชั้นต้นศาลอุทธรณ์ภาค 2 ย่อมมีอำนาจที่จะสั่งให้จำเลยเสียค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์ที่ยังขาดอยู่ให้ครบได้ คำสั่งและคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 2 ชอบแล้วฎีกาของจำเลยข้อนี้ฟังไม่ขึ้นเช่นกัน"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ