โฉนดที่ดินรายพิพาทในคดีนี้ปรากฎว่ามีชื่อจำเลย โจทก์ฟ้องว่าที่รายนี้ ส. สามีโจทก์ที่ ๑ และบิดาของโจทก์ที่ ๒-๓ ได้ซื้อมาจากบุคคลอื่นและให้จำเลยปกครองแทนจำเลยต่อสู้ว่าที่ดินนี้เป็นของจำเลย ๆ ได้ปกครองมาช้านานจนถึงเจ้าพนักงานออกโฉนดให้ ในนามของจำเลย

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยต้องกันว่าเรื่องนี้โฉนดที่ดินรายพิพาทมีชื่อจำเลยจึงเป็นหน้าที่ของโจทก์ทีจะต้องสืบให้สมข้อ้างของตนว่าจำเลยปกครองที่แทนโจทก์ เมื่อโจทก์สืบไม่สมและจำเลยได้ปกครองมาตั้ง ๒๐ ปีแล้วเช่นนี้ ที่พิพาทต้องเป็นกรรมสิทธิของจำเลย

โจทก์ฎีกา ๒ ข้อว่าที่ศาลยอมให้จำเลยนำสืบว่าที่พิพาทนี้ ส. ได้ยกให้จำเลย ๆ ได้ปกครองมากว่า ๒๐ ปีแล้วนั้น เป็นการนอกประเด็น และว่าที่ให้โจทก์นำสืบก่อนว่าจำเลยได้ปกครองและรับโฉนดมาในฐานะตัวแทนนั้นศาลกะหน้าที่นำสืบผิด

ศาลฎีกาตัดสินว่าสำหรับในข้อ ๑ นั้นไม่เป็นการนอกประเด็น เพราะเป็นการสือบแสดงให้เห็นความเป็นมาดังกล่าวในข้อต่อสู้ และอีกข้อ ๑ เห็นว่าในเรื่องนี้โฉนดมีชื่อจำเลยเป็นเจ้าของและได้ปกครองอยู่เมื่อโจทก์อ้างว่าจำเลยเป็นเพียงตัวแทนของโจทก์อ้างว่าจำเลยเป็นเพียงตัวแทนของโจทก์ ๆ จึงมีหน้าที่ต้องนำสืบ จึงพิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา