โจทก์ฟ้องตามสัญญาประกัน ขอให้บังคับจำเลยชำระจำนวนเงิน280,000 บาทแก่โจทก์พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ

จำเลยให้การว่า จำเลยได้ทำสัญญาประกันตัวนายอมรผู้ต้องหากับพนักงานสอบสวนอื่นไม่ใช่พันตำรวจโทชาลี เวชรัชต์พิมลพันตำรวจโทชาลีจึงไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยมิได้ผิดนัดส่งตัวผู้ต้องหาคดีที่ผู้ต้องหาถูกกล่าวหาผู้เสียหายได้ถอนคำร้องทุกข์แล้ว จำเลยจึงไม่มีหน้าที่ส่งตัวผู้ต้องหาต่อพนักงานสอบสวน และไม่ต้องรับผิดตามสัญญาประกัน ค่าปรับตามสัญญาประกันสูงเกินไป ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงิน 100,000 บาท แก่โจทก์กับให้จำเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์

โจทก์และจำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "…ที่จำเลยฎีกาว่า จำเลยทำสัญญาประกันตัวผู้ต้องหากับร้อยตำรวจเอกวิโรจน์ พิณเมืองงาม พนักงานสอบสวนมิใช่ในฐานะตัวแทนพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางเขนพันตำรวจโทชาลี เวชรัตน์พิมล แม้จะเป็นหัวหน้าพนักงานสอบสวนก็มิได้เกี่ยวข้องกับสัญญาประกัน จึงไม่มีอำนาจฟ้องนั้น เห็นว่าจำเลยทำสัญญาประกันตัวผู้ต้องหากับพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจนครบาลบางเขน โดยมีร้อยตำรวจเอกวิโรจน์ผู้รับสัญญาเป็นตัวแทนคู่สัญญากับจำเลย เมื่อจำเลยผิดสัญญาประกัน พันตำรวจโทชาลีสารวัตรใหญ่สถานีตำรวจนครบาลบางเขน ในฐานะหัวหน้าพนักงานสอบสวนจึงมีอำนาจฟ้องจำเลยได้ ที่จำเลยฎีกาว่า คดีซึ่งจำเลยทำสัญญาประกันตัวผู้ต้องหาเป็นคดีความผิดต่อส่วนตัวและคดีถึงที่สุดแล้วโดยผู้เสียหายได้ถอนคำร้องทุกข์ จำเลยย่อมหมดความผูกพันตามสัญญาประกัน พนักงานสอบสวนมีหน้าที่ต้องคืนหลักประกันแก่จำเลยตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 118 นั้น เห็นว่าจำเลยได้ทำสัญญาประกันตัวผู้ต้องหาไปจากการควบคุมของโจทก์และสัญญาว่าจะส่งตัวผู้ต้องหาให้โจทก์ตามกำหนดนัด แม้ต่อมาผู้เสียหายจะถอนคำร้องทุกข์ในคดีนั้นซึ่งเป็นคดีความผิดต่อส่วนตัวก็หาเป็นเหตุให้จำเลยซึ่งเป็นนายประกันพ้นจากความรับผิดตามสัญญาประกันไม่ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้นชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ