จำเลยลักสร้อยคอทองคำของ ย. โดยใช้ลูกกุญแจของ ย.ไชหีบบรรจุทรัพย์นั้นโจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญา ม.๒๙๓

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญา ม. ๒๘๘

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตาม ม.๒๙๓ ข้อ ๔

ศาลฎีกาตัดสินว่า ศาลล่างฟังต้องกันมาว่าลูกกุญแจนั้นจำเลยมิได้มีอยู่โดยผิดกฎหมายซึ่งเป็นข้อเท็จจริงในเบื้องต้นว่าจำเลยได้มาโดยอย่างไรจึงเอาไปไชได้ เมื่อโจทก์ไม่ได้สืบพะยาน ฎีกาของโจทก์จึงตกไป พิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสอง

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา