ที่ดินพิภาษเปนของกลางระหว่างโจทย์จำเลย จำเลยปลูกเรือนล้ำจากที่ของจำเลยเข้าไปในที่ของกลาง โจทย์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยรื้อเรือน แลให้ขายทอดตลาดที่ดินของกลางแบ่งส่วนให้แก่โจทย์จำเลยยอมรับว่าโจทย์กับจำเลยเปนเจ้าของรวมกันจริง แลได้ยื่นคำร้องเพิ่มเติมมาอีกฉบับหนึ่งกล่าวว่า ถ้าศาลจะขายทอดตลาดที่รายพิภาษ ศาลควรกรุณาจำเลยให้มีทางเดินในที่รายพิภาษจากเรือนตนไปทางหลวงได้เสียก่อน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำร้องที่จำเลยยื่นมาในชั้นหลังนี้เปนคำร้องเพิ่มเติมข้อต่อสู้ ควรรับไว้วินิจฉัยได้ จึงตัดสินให้แบ่งที่รายพิภาษขายทอดตลาดเปนบางส่วน ให้จำเลยมีอำนาจซื้อที่ดินเฉภาะส่วนที่ปลูกเรือนล้ำเข้าไปนั้น เหมือนกับราคาที่ดินส่วนอื่นที่ถูกขายทอดตลาด แลให้ตัดแบ่งที่ของโจทย์ไว้เป็นทางเดินของจำเลยด้วยเหตุจำเป็น โดยให้จำเลยใช้ราคาที่เช่นเดียวกันนั้นให้โจทย์ แลให้โจทย์มีโอกาศใช้ทางเดิรนั้นได้ด้วย

ศาลฎีกาปฤกษาทับสัตย์

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา