ได้ความว่า ย.ผู้ตายเดินเข้าไปถามจำเลยว่ากระทบไหล่ทำไม จำเลยตอบว่าเปล่า ผู้ตายกลับท้าทายว่าจะเอาหรือ จำเลยว่าเอาก็เอาผู้ตายซักมีดแทงจำเลย ๒ ที ทันใดนั้นจำเลยว่าแย่งมีดจากผู้ตาย ๆ หนี จำเลยไล่ไปแทงผู้ตาย ๑ ที ถูกราวนมขวาทะลุในถึงแก่ความตาย ดังนี้

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๕๑ ให้จำคุก ๗ ปี

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยทำร้ายผู้ตายโดยถูกข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วยเหตุไม่เปนธรรม จำเลยบรรดาลโทษะขึ้นมาจึงทำตอบไปในขณะนั้น จึงให้แก้ศาลเดิมฉะเพาะข้อกำหนดโทษให้จำคุกจำเลยไว้เพียง ๓ ปี ลดฐานยั่วโทษะตาม ม.๔๕ กึ่งหนึ่ง คงเหลือ ๑ ปี ๖ เดือน และคำให้การจำเลยเปนประโยชน์ทางพิพากษาควรให้ลดฐานปราณีอีก ๑ ใน ๓ คงเหลือโทษจำคุก ๑ ปี

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา