ได้ความว่า นายสถานีพิศณุโลกได้สั่งรถตู้สำหรับบรรทุกเข้าให้แก่จำเลยเพื่อบรรทุกเข้าส่งมากรุงเทพฯ ช.นายสถานีเห็นว่าตามระเบียบที่ตกลงกันรถตู้นั้นยังไม่ถึงคราวจะจ่ายให้จำเลยจึงไม่จ่ายให้ จำเลยโกรธ จึงด่าว่า ช.ว่า"นายสถานีหมา ไม่ใช่คน" ศาลเดิมลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๑๖

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ช.ทำผิดระเบียบน่าที่ราชการ จะว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๑๑๖ ยังไม่ได้ จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๓๓๙ ข้อ ๒

ศาลฎีกาปฤกษาว่า แม้ ช.นายสถานีจะเข้าใจผิดในการที่ตนทำไป คำที่จำเลยกล่าวก็ยังเปนหมิ่นประมาทเจ้าพนักงานซึ่งกระทำการตามน่าที่อันชอบด้วยกฎหมาย จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๑๑๖ แห่งประมวลอาญา

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา