คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341 ให้จำคุก 3 ปี และให้จำเลยคืนเงิน300,000 บาท แก่ผู้เสียหาย แต่ที่โจทก์ขอให้นับโทษต่อจากโทษจำเลยในคดีอาญาหมายเลขแดงที่ 133/2533 ของศาลนี้ด้วยนั้น เนื่องจากจำเลยได้รับโทษจนครบกำหนดไปแล้วตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2538 จึงนับโทษต่อไม่ได้ คำขอส่วนนี้ให้ยก

ศาลอุทธรณ์ภาค 2 พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ผู้ร้องยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 117)

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่าเนื่องจากนางปราณี วงศ์ฟอง ผู้เสียหายในคดีนี้ได้ถึงแก่กรรมแล้ว ผู้ร้องซึ่งเป็นสามีโดยชอบด้วยกฎหมายของนางปราณีจึงเป็นผู้มีส่วนได้เสียและมีสิทธิดำเนินคดีแทนตามกฎหมาย ผู้ร้องไม่ประสงค์จะดำเนินคดีอีกต่อไปเนื่องจากจำเลยได้นำเงินที่ฉ้อโกงไปมาชดใช้ให้แก่ผู้ร้องครบถ้วนแล้ว จึงขอถอนคำร้องทุกข์

ศาลฎีกามีคำสั่งว่า "พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า สิทธิขอถอนคำร้องทุกข์ในคดีความผิดฐานฉ้อโกง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341 เป็นสิทธิเกี่ยวกับทรัพย์สิน เมื่อผู้ร้องทุกข์ตายย่อมตกทอดแก่ทายาท ข้อเท็จจริงได้ความว่า ผู้ร้องเป็นสามีโดยชอบด้วยกฎหมายของนางปราณี วงศ์ฟอง ผู้ตาย ฉะนั้น เมื่อนางปราณีผู้ร้องทุกข์คดีนี้ตาย สิทธิในการถอนคำร้องทุกข์ จึงตกแก่ผู้ร้องผู้เป็นทายาท ผู้ร้องมีสิทธิถอนคำร้องทุกข์ได้ ผู้ร้องยื่นคำร้องขอถอนคำร้องทุกข์เพราะได้รับชดใช้เงินที่ฉ้อโกงไปจากจำเลยแล้ว สิทธินำคดีอาญามาฟ้องจึงระงับไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(2) ให้จำหน่ายคดีจากสารบบความของศาลฎีกา"

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ