โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผืนแล้วสมคบกันใช้ปืนนั้นโดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๗๗ มาตรา ๕๒,๕๔.

จำเลยให้การรับสารภาพ.

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานทำอาวุธปืน แต่ยกข้อหาฐานใช้อาวุธปืน โดยเห็นว่าไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าเป็นความผิด

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษฐานมีและใช้อาวุธปืน.

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน.

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การใช้อาวุธปืนไม่มีกฎหมายบัญญัติว่าเป็นความผิดจะอนุโลมลงโทษฐานมีอาวุธปืนไม่ได้ และการใช้อาวุธปืนอาจไม่เป็นการมีอาวุธปืนก็ได้โจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยมีอาวุธปืนจึงลงโทษจำเลยฐานนี้ไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง.

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา