คดีนี้ได้ความว่าที่รายพิพาทโจทก์ได้รับมาโดยทางมฤดก และได้ปกครองมาได้ ๓ ปีระหว่างโจทก์ไม่อยู่ เจ้าพนักงานไปรังวัดที่ดินนายฟองรังวัดใส่ชื่อของตนในใบไต่สวนแล้วนายฟองได้โอนขายที่ดินรายนี้ให้นายอิน นางชม จำเลย โจทก์จึงฟ้องขอให้ทำลายการโอนนี้

ศาลฎีกาตัดสินว่า คดีนี้จะอ้างประมวลแพ่ง ฯ มาตรา ๑๓๒๙ มาใช้บังคับคดีนี้ มิได้เพราะมาตรา ๑๓๒๙ เป็นเรื่องผู้โอนทรัพย์สินได้ทรัพย์สินมาโดยนิติกรรมอันเป็นโมฆียะ แต่ในเรื่องนี้นายฟองเอาที่คนอื่นไปใส่ชื่อตนโดยลำพัง เจ้าของมิได้รู้เห็นยินยอมด้วยกรณีจึงมิเข้ามาตรา ๑๓๒๙ ดังจำเลยอ้างและที่ศาลอุทธรณ์กล่าวว่า โจทก์สืบแก้หลักฐานที่แสดงว่านายฟองเป็นเจ้าของที่ดินมิได้นั้น เห็นว่าโจทก์สืบหักล้างว่านายฟองใส่ชื่อโดยทุจจริต การสืบเช่นนี้ไม่ผิดกฎหมาย จึงพิพากษาให้เพิกถอนการโอนรายนี้เสีย คืนให้โจทก์ไป

หมายเลขคดีดำศาลฎีกา

แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา