ปรึกษาทนายความได้ตลอด 24 ชั่วโมง
คำปรึกษามากกว่า
10,000+
ทนายความตัวจริง
500+
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย สำหรับสินค้าจำพวกเดียวกับสินค้าของโจทก์เครื่องหมายการค้าของจำเลยมีลักษณะของตัวอักษรเหมือนคล้ายกับตัวอักษรในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ เป็นการลวงสาธารณชนให้หลงผิดว่าสินค้าของจำเลยเป็นของโจทก์เป็นการจงใจเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ โจทก์ได้ยื่นคำร้องคัดค้านต่อนายทะเบียนเครื่องหมายการค้า แต่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้าวินิจฉัยยกคำร้องคัดค้านของโจทก์ต่อมาจำเลยได้ผลิตและจำหน่ายยาสีฟันบรรจุในฉลากกล่องซึ่งมีรูปลักษณะของกล่องและการวางตัวอักษรเหมือนคล้ายกับฉลากกล่องเครื่องหมายการค้าของโจทก์โดยจำเลยได้ถือเอาผลแห่งการโฆษณา และชื่อเสียงเกียรติคุณในสินค้าของโจทก์เป็นทางทำมาหาได้ของจำเลย เพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อว่าสินค้าของจำเลยเป็นสินค้าของโจทก์ เป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริตทำให้โจทก์เสียหาย ขอให้ศาลพิพากษาว่าจำเลยไม่มีสิทธิจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย ให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าจากกองเครื่องหมายการค้า และห้ามจำเลยผลิตและจำหน่ายยาสีฟันที่บรรจุในฉลากกล่องตามฟ้องต่อไป
จำเลยต่อสู้ว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยกับของโจทก์แตกต่างกันทั้งในความหมายและอ่านออกเสียง จำเลยชอบที่จะเลือกใช้ตัวอักษรและพื้นกล่องบรรจุเป็นสีสรรตามความเหมาะสม ไม่มีทางที่ผู้ซื้อจะเกิดความสับสนหลงผิด จำเลยเขียนตามแบบอักษรโรมันอย่างธรรมดาไม่ได้เลียนแบบของโจทก์ โจทก์ไม่เสียหาย ฟ้องโจทก์เคลือบคลุม ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า เครื่องหมายการค้ายาสีฟันของโจทก์จำเลยไม่เหมือนกัน จำเลยมีสิทธิจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลยได้ แต่จำเลยจงใจเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ผู้ใช้หลงผิดได้ทำให้โจทก์เสียหาย เป็นการละเมิดสิทธิโจทก์ ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ตามที่ศาลกำหนดและห้ามจำเลยผลิตและจำหน่ายยาสีฟันที่บรรจุในฉลากกล่องตามฟ้องต่อไป
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยและของโจทก์ไม่มีลักษณะเหมือนหรือคล้ายกัน จำเลยมีสิทธิจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลยได้ แต่จำเลยได้ผลิตและจำหน่ายยาสีฟันบรรจุในฉลากกล่องซึ่งมีรูปลักษณะของกล่องและการวางตัวอักษรเหมือนคล้ายกับฉลากกล่องเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ถึงแม้จะฟังว่าจำเลยมีสิทธิในฐานะเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าตามที่ขอจดทะเบียนไว้ก็ตามแต่จำเลยไม่อาจใช้เครื่องหมายการค้านั้นมาประดิษฐ์ดัดแปลงโดยจงใจเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ เพราะเป็นการใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะให้เกิดเสียหายแก่โจทก์ จำเลยต้องรับผิดตามฟ้อง ที่จำเลยฎีกาว่าศาลชั้นต้นวินิจฉัยคลาดเคลื่อนด้วยข้อกฎหมายและข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการกำหนดค่าเสียหาย เห็นว่า จำเลยกระทำละเมิดอันเป็นเหตุให้โจทก์เสียหาย แต่ปริมาณความเสียหายนั้น ข้อเท็จจริงยังไม่แจ้งชัดศาลกำหนดให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 438 ได้
พิพากษายืน ยกฎีกาจำเลย
หมายเลขคดีดำศาลฎีกา
แหล่งที่มา กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
